Zaczynając od najczęściej poruszanego tematu z tego filmu, a mianowicie scena gwałtu jest to drastycznie genialne i odważne. Oglądając tę scenę ledwo mogłem wytrzymać ze świadomością, że jestem mężczyzną. Reżyser celowo wprawił mnie w zakłopotanie, poczucie wstydu reprezentowania płci męskiej i jej prymitywnych zwierzęcych postaw i potrzeb. Jest to ciężki do wytrzymania ale jednakże pełny w realizm geniusz mający wywołać obrzydzenie do nas samych.

Warto podkreślić też piękno narracji odwrotnej w tym filmie. Wszystko dzieje się jak rewers. Złe sceny napiętnowane są następnymi, jaśniejszymi dla człowieka.
Wielkie brawa dla pomysłu pociągnięcia całego filmu z perspektywy „spect”. Cała sztuka operatorska jest pewną ciągłością zdarzeń, film wypchany jest przejściami operatorskim a nie montażowymi co ma bardzo kreatywny look w formacie tej produkcji.
Scena zemsty, nabuzowanych emocji jest to piękna ekspresja i eskalacja emocji i nienawiści za pomocą ruchu kamery. Przez cały film porusza się chaotycznie co piętnuje emocje właśnie w tej scenie. Arcydzieło operatorskie, cały szereg negatywnych emocji ukazany poprzez chaos. Pokazuję to tylko specyfikę pojęcia zemsty.

Narracja odwrotna w tym filmie ma też intrygujący morał odnośnie sceny pieszczot Vincenta i Monici gdzie miżemy odczuć, że jeśli bezpieczny gwałt odbywa się w ramionach swojego ukochanego to jest on pożądany przez partnerkę. Warto zwrócić uwagę na jej oddanie. Jego agresywne chwytanie, wiązanie rąk tylko napędza Monicę i mieści się w zakresie norm. Tą scenę poznajemy później natomiast wcześniej podana na tacy jest nam drastyczna, nie do wytrzymania scena gwałtu. Gdzie jest to najbardziej brutalne ogołocenie człowieka jakie istnieje. I tutaj już Wbrew jej woli, nie zwracając uwagi na jakiekolwiek emocje gwałciciel staje się demonem.
Autor miał na myśli ukazać pewien paradoks pojęcia gwałtu w życiu codziennym. Jego skrajność od tej którąą partnerka akceptuje, lubi, chce, imaginując wspólne nieskrywana fantazje do tej prawdziwej , jakim jest zabójstwo duszy ofiary.
Bez wątpienia przez ten film wstyd mi jest popatrzeć na siebie jak na faceta. Zakładam, że taki właśnie Reżyser miał cel.