Gorczakow przechodzi środkiem stodoły, Domenico wybiera otwór po drzwiach. I dziewczynka
zakładająca nogę na nogę po monologu Gorczakowa nt czystych romansów. "Niewypowiedziane
uczucia są niezapomniane". Ciężki film. Wbija się w pamięć. Łatwo nie zapomnę. A zazwyczaj
zapominam szybko.