konwencja filmu jest właśnie taka - żeby droga billy'ego do spotkania z samym sobą, którego tłamsi od najmłodszych lat pod wpływem patologicznych rodziców, była jak najżmudniejsza. o to chodziło, aby pokazać jego frustrację i wewnętrzną szamotaninę, nie miał być to bohater ani fajny, ani sympatyczny, niejednokrotnie jest przecież denerwujący do granic możliwości. ale właśnie dzięki temu jest w stu procentach autentyczną postacią - przecież, kiedy decyduje się jednak na życie, kiedy wybiera miłość a nie śmierć i kupuje ciastko w kształcie serca dla niej, to wszak jest rozbrajające. piękny film, jeden z najpiękniejszych o miłości, jakie widziałam. dałam 10 ^.^

W pełni się zgadzam, świetne, nie-mainstreamowe kino. Główny bohater rewelacyjnie zagrany przez Gallo, pełen wyrazistości a z drugiej strony tak bardzo autentyczny. Layla grana przez Ricci niezwykle ciepła i niewinna w swojej skromności. Każda scena w tym filmie była wyrazista, czasami wręcz przerysowana ale w tym pozytywnym sensie. Metamorfoza głownego bohatera może i naiwna ale przecież nikt nie powiedział że ten film miał być odwzorowaniem standardowych ludzkich zachowań i zwykłej rzeczywistości, kino tworzy własną rzeczywistość i chyba na tym właśnie polega jego magia. Ogólnie to niebanalny a jednocześnie przepiękny obraz ze słodkim happy endem (ktoś by pomyślał że to się wyklucza;) P. 10/10 może nie dam bo tylko dla kilku filmów mam tą notę zarezerwowana ale 9/10 na pewno. ;)