Jej siostra straciła wiarę, bo być może uważała to za ciężar, albo nie chciała żyć mając sprzeczności w umyśle.

I bała się ośmieszenia ze strony innych.

Ja jednak będę uparcie trwała w przekonaniu, że stała się dorosła i przestała wierzyć...

Julia pytałas kiedys o jakieś nowe tapetki z OzN. Na Ker-Paravel są nowe. Dzisiaj odkryłam:)

Ooo merci:* hehe zaraz zajrzę:)

fajne tapetki :)

Hehe :)) Ja zawsze wynajdę coś ciekawego:) Jakbyś czegoś potrzebowala, pisz:)

Ok:)

Co do Zuzanny, to wg mnie ona zawsze jakoś odróżniała się od reszty rodzeństwa... W pierwszej części była z początku była nieufna co do mówiących zwierząt, np. Bobra..

Chyba najwidoczniejsze było to w filmie. Ale może to przez tę ostrożnośc wolała nie nawiązywać kontaktów z tymi stworzeniami...

to nie tylko nie rozmawianie ze zwierzętami. Na początku bardzo nieufnie podchodziła do sprawy Narnii, od razu chciała wracać do domu. Ale taka odpowiedzialna osoba przydaje się.
No i miała trochę racji. Gdyby wtedy wrócili do domu nie wplątali by się w taki "kanał" :):) Ale wtedy z kolei nie byłoby Opowieści z Narnii :):)

I to ją odróżniało od rodzeństwa. Zresztą Edmund też był nieufny.

dokładnie. No ale Edmund to trochę z innej bajki, bo on już wcześniej tam był i wszyscy wiemy z kim się spotkał :)

Wracając do Zuzanny, sprzeczność w jej umyśle: logika kierowania swoimi postępowaniami kontra coś ponadnaturalnego, uważanego za niemozliwe, a ona tam była, dotykała, oddychała tym...

Na przykładzie Edmunda można pokazać, co ludzie są gotowi zrobić, dla przyjemności (w jego przypadku - słodyczy). Wierzył, że sam będzie królem Narnii, jak mu obiecała Czarownica.

No i też straszna łatwowierność. Uwierzyć w obietnice osoby którą zna się zaledwie kilka minut.

Droga do zawładniecia kimś wiedzie nie przez jego rozum, ale serce. trzeba dotknąć serca a wtedy zdobycz sama wejdzie w szpony.

Istnieją ludzie naiwni, a inni wykorzystują to wykorzystują... A Zuzanna tak jakby nie wiedziała, co o tym myśleć (chodzi o istnienie Narnii). Była dziewczyną niewierzącą w żadne siły nadprzyrodzone... Można powiedzieć, że wierzyła we wszystko, co można objąć wzrokiem i dotknąć.

ciężko coś na to odpowiedzieć, bo faktycznie masz rację. I jeszcze wszystko tak ładnie ujęte.

smak, węch, dotyk, wzrok, słuch - tym kierują się racjonaliści.

A ja raczej nie należę do nich... U mnie dużą rolę gra wyobraźnia!

ach ta wyobraźnia.....cudowna rzecz :)
<za krótki>

Życie bez wyobraźni byłoby nudne...

moja polonistka za kazdym razem, kiedy czytała jakieś moje wypracowanie mówiła, że wyobraźnię to ja mam bezdenną, na co (według mnie) miały duży wpływ Opowiesci z Narnii

No jak pisałam na moim blogu OzN rozwijają wypbraźnię. Jak widać nie myliłam się.

Narnia to jest taka wyobraźnia... Bo nie istnieje nigdzie indziej. Nie można sobie do niej, ot tak, pójśc.

Bardzo nad tym ubolewam:)
Mozna za to sie przenieść czytając książki, oglądając filmy... Lub po prostu zamknąć oczy, puścić wodze fantazji i odpłynąć do krainy marzeń... Jak ja to lubię:)))

dokładnie. Ech ten wspaniały, bajeczny świat.....

Kurcze, gdybym tak mogła jakimś cudem się tam znaleźć, to chyba odwiedziłabym Bobrów, podali by mi rybę z frytkami:), Ker-Paravel, zwiedziłabym caaaały zamek. A Piotr przewodnikiem xD

No cóż ja bym raczej głosowała za Kaspianem albo Edmundem, no ale Piotr Wielki to w końcu Wielki xD Nie zapomnijmy o zwiedzeniu jaskiń...

oni by Ci podali...chyba zgniły dżem :):) frytki ty zabierz ze soba i im zaprezentujesz :P Ciekawe czy im zasmakują :)

Ale Narnia z frytkami, netem i pizzą nie byłaby juz Narnią. Drugi nasz świat:(( Nie chcę

zaś jeśli chodzi o przewodnika wybrałabym Zuzannę lub Łucję. Bo kobieta tak zawsze dokładnie i delikatnie opowie :)

cóż Tygrysku nie pozostaje mi nic innego jak zgodzic się z Tobą. Fakt to już nie byłoby to samo...

Powiedzą: "ooo, jakie pyszne! ale trochę za zimne.." a ja na to, ze kupiłam w Biedronce;) mrożone:)

A z Zuzanną postrzelałabym z łuku!

Fuj, zimne frytki? Wykopaliby cię jak tylko byś im je podala :P
Ale oni w końcu nie wiedzą, jak smakują cieple więc może by przeszło??:))

tak, ale później bym im w końcu powiedziała, zeby usmażyli na patelni czy gdzie xD

Jak byłam na Zamku Krzyżackim w Malborku, to kupilam sobie łuk! I nauczyłam się strzelać co nieco. Jak zobaczyłam te wszystkie stragany z mieczmi, łukami, tarczami, to normalnie osłabłam ze szczęscia:))

Też byłam w Malborku.. dwa razy... W zamku czuło się tę atmosferę sprzed setek lat!

Jak w mojej szkole był dzień sportu, to przyjechali do nas jacyś łucznicy ze sprzetem. Spodobało mi się, chociaż szło mi marnie :)

Tak ja też bylam dwa razy, w te wakacje i jakieś 8 lat temu. Mala byłam. Teraz chodziłam z mamą całe dwie godziny bo tyle trwała wycieczka. Dotrwałam do konca:) Zawsze lubiłam średniowiecze i te wszystkie rzeczy. A łuki mnie chyba najbardziej pociągają jako broń. Taka dziewczęca co nie?

Ja juz niestety muszę kończyć, chociaż bardzo miło sie rozmawia, bo mnie "wyższa instancja" z komputera wygania :):)

No to pa:) Nam też sie miło z tobą rozmawia, prawda Julia?

Prawda prawda:) Taki miły temat Narnii!

Narnia - piękno wyobraźni...
Ja miałem marzenie dorównać wielkim pisarzom z tego gatunku...

Miałeś? Dlaczego mówisz w czasie przeszłym?

Bo wtedy miałem piętnaście lat.

Aha. a to ciekawe.

Moim wielkim idolem był wówczas JRR Tolkien. Marzyłem o poznaniu wielu języów i stworzeniu własnych, tak jak on. Chciałem też poznać mity, legendy słowiańskie i bałtyjskie, aby stworzyć na podstawie ich oraz tych celtyckich i germańskich mitów własny świat, pełen bogów, czarodziei, elfów krasnoludów i wielu innych ras, które sam wymyśliłem...

Wiesz Tatar ja miałam to samo. Szczertze mówiąc nadal mam, ale nie mam ani czasu ani weny,z eby to realizować. Ale nadal wierze ze najgorzej zacząć! Mam na to jeszcze dużo czasu ;). A wracając do wyobraźni... Nie wyobrażam sobie jak można bez niej życ..