Film
Podwójne życie Weroniki
La Double vie de Véronique
1991
1 godz. 38 min.
Ranking Ról
Tego samego dnia, o tej samej godzinie przychodzą na świat dwie dziewczynki. Jedna w Krakowie, druga w Clermont - Ferrant. Otrzymują takie same imiona, mają takie same zainteresowania artystyczne i są podobne jak dwie krople wody. Nic o sobie nie wiedząc czują się ze sobą związane...
Informacje o Informacje o filmie Podwójne życie Weroniki
boxoffice
$1 999 955 w USA
na podstawie
Marcin Latałło (dialogi)
studio
Canal+ / Norsk Film / Sidéral Productions
tytuł oryg.
La Double vie de Véronique
inne tytuły
The Double Life of Weronika (alternatywna pisownia) Miedzynarodowe
The Double Life of Veronique Miedzynarodowe
The Double Life of Véronique Wielka Brytania
The Double Life of Véronique USA
Więcej...
The Double Life of Veronique Miedzynarodowe
The Double Life of Véronique Wielka Brytania
The Double Life of Véronique USA
Więcej...
Postać Alexandre'a Fabbri miał zagrać włoski reżyser Nanni Moretti, jednak rozchorował się i zastąpił go Philippe Volter.
Krzysztof Kieślowski w roli Weroniki chciał obsadzić Andie MacDowell. Kontrakt był już gotowy, tylko nie podpisany. Ostatecznie MacDowell dostała inną propozycję i zrezygnowała.
Krzysztof Kieślowski zaproponował rolę tytułową Juliette Binoche, która była wtedy zajęta pracą przy filmie "Kochankowie na moście" i musiała odmówić. Ostatecznie główna kreacja w filmie przypadła Irène Jacob.
Dwie małe dziewczynki żyły w różnych światach. Jedna w szarym, a druga w kolorowym. W niewytłumaczalny sposób utworzyła się między nimi więź, która pozwoliła im uczyć się na nie swoich błędach. Podobną bajkę stworzył jeden zbohaterów "Podwójnego życia Weroniki" - mogłaby ona być opisem całego filmu, ale czy bajka rzeczywiście była bajką?... więcej
Jeśli widzę, dajmy na to, pomidora ze śmietaną leżącego na stole w kuchni. Interpretuję go jako pomidora ze śmietaną. Dochodzę do wniosku, że mogę go zjeść, bo jest to pomidor ze śmietaną. Nie widzę w nim np. szpinaku, wątróbki, czy innego drugiego dna. Jest to zwykły pomidor ze śmietaną.
Jeśli widzę... więcej
przeczuciach i trudnych do nazwania, nieracjonalnych związkach między ludźmi. Nie można pokazać zbyt dużo - znika tajemnica. Nie można pokazać zbyt mało - nikt nic nie zrozumie. (...) Nie mówię, że ten film musi się wszystkim podobać. Przeciwnie. Uważam, że jest to film dla określonej grupy... więcej
Filmy Kieślowskiego stają się powoli pewną formą snobizmu, ich rozumienie i właściwą interpretację przypisujemy osobom o odpowiednio wysokim wykształceniu, wieku a co za tym idzie wynikającemu z tego doświadczeniu. Moim zdaniem nic bardziej mylnego. Odbiór dzieł Kieślowskiego to czysty subiektywizm i w moim...
Inny niż wszystkie
użytkownik usunięty
Neuromer 37 punktów
mike_ainsel 32 punkty
Zanka 30 punktów