Oglądając ten film miałem wrażenie, że wątek gangsterski jest celowo rozmazany, zepchany na drugi plan, cała otoczka, stylizacja jest wzorowana na film gangsterski, jednak w dużej mierze jest to dramat psychologiczny. Widać to nawet w scenach bójek gdzie kamera lata na wszystkie strony, tak jakby reżyser sam nam dawał do zrozumienia, że nie jest to temat przewodni. Mocniej natomiast został zaakcentowany i zarysowany wątek moralny głównego bohatera - wybór między tym co dobre i słuszne, a tym co złe i konieczne. Do pewnego momentu film ogląda się przyjemnie i miło, jednak w miarę upływu czasu jego ocena w moich oczach systematycznie spadala. Pada tu wiele niedorzeczności jak np. gdy Sonny mówi do swojego człowieka "ty prowadzisz" tak jakby to nie było oczywiste, kolega Calogero mówi do Sonny'ego "spoko on jest z nami" - mam nieco inne wyobrażenie na temat człowieka, który zarządza grupą przestepczą. Podobnie np scena, w której Jane przyprowadza swojego brata, który mówi "to on mnie pobił" szkoda, że się jescze nie rozpłakał wtedy. Film jest miejscami strasznie naiwny, przez co miejscami robi się z niego pastisz, a chyba nie było to w zamiarze reżysera. Czasu na nim nie straciłem, ale film jest raczej przeciętny, nic wybitnego.