Moja ocena to 4/10. Film wcale nie jest taki beznadziejny, ogląda się nawet przyjemnie, no ale... niektórzy już pokazywali, że film nawet z takiego gatunku jak komedia romantyczna, które opierają się zazwyczaj na podobnym schemacie, może być wykonana rewelacyjnie. A "Prosto w serce" jest nieco zbyt nastawiona na całą tą typowość takich filmów.
Zawodzi tu też Hugh Grant, który jest wprost stworzony do takich roli. Tutaj jednak zabrakło tego jego... uroku. Oglądajaąc film miałam wręcz wrażenie, ze jest on niczym Alex Fletcher - najlepsze lata ma już za sobą, a teraz gra swoje stare śpiewki, które mają jeszcze swoich fanów z poprzednich lat, ale nie ma już tej dawnej siły przekonywania. W ogóle stworzona przez niego postać jakoś mnie nie przekonuje. No cóż, każdy ma i gorsze, i lepsze momenty.
Gra Drew Barrymore jest nawet dobra, ale scenarzyści stworzyli jej dziwną postać. Bo dla mnie dziwne jest panikowanie i uciekanie, gdy ukłuje się w paluszek kolcem kaktusa.
Uśmiech na mojej twarzy momentami się pojawił, ale i tak spodziewałam się większej jego dawki po postaci Hugh Grant'a i w ogóle całości. Do tej komedii romantycznej dodałabym jednak trochę więcej komedii.
Film nie jest jednak taki najgorszy (dlatego dałam 4, a nie 1 :P), zważając na gatunek, który reprezentuje. N akoniec nawet pojawił się uśmiech, bo, bądź co bądź, miłe zakończenie. No i przynajmniej nie zrobili nagle z Alexa Fletchera wybitnego tekściarza, gdy pod koniec wykonywał piosenkę dla Sophie (bo czasem tak bywa). Ta piosenka z tym banalnym, rymowanym tekstem, który pewnie nawet ja bym potrafiła napisać (:D), nawet mi się podobała :)
No cóż, nie jest to jednak film z tych, do których zawsze chce się wracać :)