Tak czytam sobie różne posty na forum i aż głowa boli. Nagle wszyscy są BPD.
Odnoszę wrażenie, że wy chcielibyście być, a nie jesteście, co jest głupotą, ponieważ ból psychiczny jest dużo gorszy od fizycznego.
Wyleczyć się tego nie da. Lekarz, czyt. psychiatra może Ci jedynie pomóc, gdy jesteś już na skraju wyczerpania, gdy nie możesz już znieść tego, co dzieje się w twojej głowie, gdy wydaje Ci się, że jedynym wyjściem jest tylko skrócenie samemu tego cierpienia.
Gdy marzysz tylko o jednym, by zasnąć i się nie obudzić.
Ale mniejsza z tym, bo i tak tego nie zrozumiecie.

Ktoś napisał, że nagle Susanna została wyleczona itd. od razu można wywnioskować,że nieuważnie oglądał film (a może właśnie tylko oglądał, a nie słuchał).
Susanna nie została wyleczona w sensie takim, że poradziła sobie z bólem, nagle stała się inną osobą, bo to jest niemożliwe.
W szpitalu nauczyła się jak z nim walczyć, co lekarze uznają jako wyleczenie.
Napisała to osoba, która uważa się za BPD, chyba nią nie jest, bo nie ma o tym zielonego pojęcia. Zdiagnozowana na pewno nie została.

Tym których film zachwycił polecam przeczytać książkę, można dowiedzieć się z niej dużo więcej.
A dla tych którzy są już po owej lekturze polecam "Aparat, który dała mi matka" S. Kaysen.
Wtedy dowiecie się więcej o ludziach walczących samymi ze sobą-co nie jest łatwe.

W tych książkach jest prawda, ponieważ S.Kaysen opisała w nich swoje życie.