Zgadzam się całkowicie. Jeden z lepszych i mocniejszych filmów jakie na razie przyszło mi zobaczyć. Muzyka rzeczywiście genialna. Spotykałam się nawet ze stwierdzeniem, że lepsza i bardziej znana od filmu.
Ode mnie dostał dziewiątkę.

Il cattivo w której recenzji to przeczytałeś ? "Świat brudu i przemocy" przecież takiego powiedzenia nie wymyśliłbyś do końca życia.

Świat brudu i przemocy - bzdura. Taki świat przedstawia film, a nie jego prawdziwy obraz czy namiastkę. Ten film to groteska. Ogolnie kupa nie film. No i gdzie w tym filmie przemoc?

Cattivo przepisuje tematy z recenzji na innych portalach.

Na jakiej podstawie tak uważasz? Daj linka, wtedy możesz zgrywać bohatera

Czepiać potrafi się każdy...
Klimat film ma rzeczywiście "brudny"...
Przemoc bardziej psychologiczna, nie fizyczna...

Ode mnie 8/10 ;)

Mi się film nie podobał. Był nudny, przygnębiający i ponury. Jedyne dobre w tym filmie to gra aktorska i muzyka Clinta Mansella, bez której film byłby nie do przełknięcia. Wątek często omawiany, przesłanie oklepane. Już małe dzieci wiedzą jakie skutki przynoszą błędy popełniane przez bohaterów, ale jak będą chcieli to i tak popełnią je sami. Było mi po filmie smutno i niedobrze. We współczesnym kinie za dużo jest realistycznych dramatów i horrorów, które przyprawiają życiu nie pikanterii i humoru, a goryczy. u mnie bardzo niska ocena, gdyż OSTa ocenić oddzielnie nie można.

P.S. z góry proszę o nie linczowanie mnie, gdyż każdy ma po prostu swoje zdanie.

Przerażająca wizja samozagłady człowieka. Opowieść o tym jak nałóg może stać się częścią życia bohaterów. Historia życia w kłamstwie, wymyślonym świecie, iluzji. Wszystko to przyrządzone w niebagatelny, sugestywny sposób. Na naszych oczach czwórka bohaterów przechodzi transformacje. Zmieniają się nie do poznania. Nie tylko psychicznie, ale także i fizycznie.

Aronofsky to jednak ktoś. Sprawił, że nawet na powtórce siedziałem wbity w fotel przez te półtora godziny, oglądałem niemal bez mrugnięcia okiem, bez jakiegokolwiek ruchu. Chwała, że to on zajął się tą adaptacją książki Huberta Selby’iego. Inny reżyser potraktowałby sprawę sztampowo i wyszłaby z tego pseudo edukacyjny film o tym, że narkotyki są be. Darren bawi się tutaj formą w możliwe sposoby. Przyciemnianie zdjęć, dynamiczny, zwierzęcy montaż. Można mówić z biegiem czasu, że elementy te są nowatorskie, nakładające się na niezwykłą atmosferę filmu.

Film z najwyższej półki. Hipnotyzujący, na długo zapadający w pamięć, łamiący jakiekolwiek bariery. Kino aktualne, bogate w przesłania, nowatorskie w swojej formie.


9/10