Dalam 10/10. Nie umiem chyba ocenic tego filmu obiektywnie... Zrobil na mnie piorunujace wrazenie! I moze rzeczywiscie dlatego ze ogladalam go majac lat bodaj ze 16...Jednak ogladalam go majac tez 17 i 19 i jest to jedyny film ktory ogladany kolejny raz nie nudzi mnie!Byc moze dlatego ze wciaz wywoluje we mnie bardzo silne emocje. Niby pokazuje cos co 'srednio rozgarniety czlowiek' potrafi przewidziec jednak ukazuje w sposob dobitny i brutalny co robi wrazenie. A za muzyke to powinien byc oscar!

Popieram koleżanke. Film bez cenzury czy złagodzenia pokazuje jak nisko można upaśc przez narkotyki.

Jest to obraz męczący, przygnębiający i bardzo ciężki w oglądaniu, ale piękny. Bez wątpienia jeden z najlepszych filmów z morałem. Najlepiej mi zapadła w pamięci scena końcowa, kiedy każdy z bohaterów zamknięty w swoim zniszczonym świecie, szaleństwie lub samotności, zwija się w pozycje embrionalną podczas gdy płynie nastrojowa muzyka Clinta Mansella. Samo "Requiem dla snu" można przetłumaczyc jako "żałoba dla marzeń", co doskonale opisuje film. Obraz zmusza do refleksji, oglądałem go w wieku 15 lat, od tamtej pory 3 razy zastanawiam się, zanim wezme zwykły 'Apap', a o dragach nawet nie chce myślec.

Jeśli któreś z Was ma dzieci, zwłaszcza w wieku dorastania, należy im przedstawic ten film. Mimo że film jest wstrząsający, to nie będzie demoralizacją, tylko przestrogą, bo młodzi w tym wieku najczęściej sięgają po używki. Gdyby było więcej takich filmów, to liczba narkomanów na pewno by zmalała.