Jak słyszę muzykę z tego filmu, to od razu skacze mi puls i nie mogę przestać myśleć o tym, jak dzięki samemu sobie można sięgnąć dnia.
Film jest bardzo dobry i daje naprawdę dużo do myślenia.
Pozdrawiam

Muzyka jest naprawdę rewelacyjna.

Jednak zastanawia mnie jedna rzecz... Może to błahostka, aaale...
Gdy amputowali lewą rękę Haryy'emu bardziej mi to wyglądało na prawą... Ta krew też trysnęła mu na twarz nie z tej strony, że tak powiem.

Wyprowadźcie mnie z błędu, jeśli się mylę :P

przepraszam, Harry'emu * :P

<za krótki>

Kurczę, obejrzałam go jeszcze raz... Nie wiem.. Chyba mi się przywidziało z tą ręką.. przepraszam, namieszałam. oO

Właśnie >D dawał se w lewą i lewą amputowali. To tak poza.

Jestem świeżo po filmie, nie wiem dlaczego, ale moja siostra na nim wymiotowała... Ale to nie ważne.
Film mi polecił przyjaciel, pytałam się o niego, bo on wcześniej o nim gadał z kolesiem. W filmie wszystko zostało przedstawione dość potwornie, boleśnie i dobrze, nie płakałam na nim, ale zrozumiałam, że branie jest naprawdę bezcelowe. Papierosy uzależniają psychicznie, wiadomo zabija to, ale nie prowadzi na dno. Narkotyki psychicznie i fizycznie, opowiadał ktoś u nas na lekcji w gimnazjum, fizycznie, bo bez działki zaczyna wszystko bolec, organizm sam woła o "jeszcze".
Cały film, niektórym może się wydawać nudny, monotonny, ale to film do rozumienia i myślenia, który nie daje często spać, temu nam zapada w pamięci.

Bardzo mi się podobał w ogóle wątek z matką Harry'ego. Oglądanie telewizji, nie wiedziałam, że może być tak zgubne, no nie pomijam faktu że brała środki pobudzające. Było pokazane, nie co się z nią dzieje, tylko co ONA przeżywa, co się dzieje w jej głowie, stopniowo. Wiele razy w filmach pokazywali, jak się wmusza jedzenie w pacjentów psychiatryka, oni byli dla mnie warzywami, ludźmi którzy już samodzielnie nie myślą. Teraz jak oglądałam, odebrałam to zupełnie inaczej, było widać co ona psychicznie przeżywa...