Lubie ten film, bo pokazuje samotność na różne sposoby.
Hanka - mimo że się spiknęła z Petrem to na samym początku sama powiedziała, że to już będzie coś gorszego. "oszukana" przez Jakuba
Petr - żali się przez radio o swoim zerwaniu z kobietą, nie ma przyjaciela.
Ondrej - szalenie zakochany w Hance, nieodwzajemniona miłość
Żona Ondreja - okłamuje się, że mąż ją kocha a pragnie tylko chodzić w gumowcach i przebierać się za hydraulika, choć sam uważa inaczej
Jakub - jak dla mnie koleś najbardziej samotny, bo nawet nie wie z kim chodzi, wewnętrzna samotność, nie wie kim jest do cholery :P
Rodzice Hanki - mąż który nie wie czy jest szczęśliwy i żona która zmusza go by tak mówił, Boże uchowaj mnie od czegoś takiego.
Robert - koleś który nie ma stałego związku, skacze z kwiatka na kwiatek, nie ma własnego życia emocjonalnego, dlatego filmuje innych, przykre. Dobrze ze w koncu zaczyna coś zmieniać.
Matka Roberta - nigdy nie czuła się związana z synem, który ją okłamuje.
Umarła w samotności.
Lenka - zawiodła się na Robercie, nie zna swojego ojca ;/

No i tacy drugoplanowi aktorzy jak ten koleś w którym Jakub "nie widzi" niebieskiego światełka ;/ i że on odpowiada że to dobrze, albo prostytutki czy dealer - tak jakby z natury samotni.
Japońce - tak jakby nie mieli własnego życia i wpieprzają się z butami do cudzego mieszkania.

Jakby nie spojrzeć to albo mniej więcej możemy utożsamić się z jedną z tych postaci, albo jeszcze (!) nie