Tommy Lee Jones tym razem mnie zaskoczył. Drugi przez niego wyreżyserowany film to wielowarstwowa, choć przecież z pozoru bardzo prosta przypowieść o życiu. Film to niezwykle dojrzały, w którym w prostej narracji (choć przecież nie do końca) kryje się wiele przemyśleń na temat życia i śmierci, prawdy, kłamstwa i rozliczenia z własnych czynów. Znakomity scenariusz zmusza do skupienia, a Jones okazuje się świetnie radzić sobie w podwójnej roli reżysera i aktora. Spokojny, a jednak nie pozbawiony ironii. Ciepły, mądry i przewrotny. Jones buduje przed widzami wizję historii, która okazuje się iluzją. Prowadzi nas po bezdrożach północnego Meksyku, by na koniec zaserwować nam kompletną zmianę punktu widzenia. Bardzo azjatycki to film, bardzo Zen.
Zaskakujące i warte przeżycia doświadczenie kinowe.