Francis Ford Coppola zaproponował rolę Prestona Tuckera Jackowi Nicholsonowi.
W ostatniej scenie filmu, odbicie ekipy realizacyjnej jest widoczne w czerwonym samochodzie.
Podczas wczesnej sekwencji jazdy, która ma się odbywać w Ypsilanti w stanie Michigan, w tle wyraźnie widać góry Kalifornii.
Podczas omawiania nowej fabryki Abe mówi, że ma ona: "73 akry długości". W rzeczywistości akr to jednostka przestrzeni, a nie odległości.
W ostatniej scenie członkowie ekipy filmowej odbijają się w czerwonym samochodzie.
Kiedy rodzina umieszcza szpilki na mapie, Alaska widnieje na niej jako stan. W rzeczywistości Alaska stała się kolejny stanem USA dopiero w 1959 roku.
Kiedy samochód rozbija się na torze testowym, odpada z niego tylny zderzak. Chwilę później gdy wspomniane auto odjeżdża można dostrzec, że tylny zderzak jest w porządku.
Pod koniec filmu akcja toczy się w 1948 roku, można jednak dostrzec obok Oaklane Theater afisz reklamujący Betty Hutton w "Incendiary Blonde" sprzed trzech lat.
Film kręcono w miastach: Oakland, Novato, Petaluma, Richmond, San Bruno, San Bruno, San Francisco, San Rafael, Sonoma oraz na górze Mount Tamalpais (Kalifornia, USA).
George Lucas i Francis Ford Coppola są właścicielami oryginalnych Tuckerów, których powstało tylko 51.
Podczas obiadu Tuckerów, na stole można dostrzec butelkę wina "Rubicon", które jest produkowane przez winnicę Francisa Forda Coppoli.
Jeff Bridges nosi w filmie spinki do mankietów, które niegdyś należały do prawdziwego Prestona Tuckera.
Samochód Tuckera nigdy nie miał wtrysku paliwa, choć miała to być jedna z jego głównych zalet.
Tucker, który zostaje zniszczony w filmie, to w rzeczywistości samochód marki Studebaker z wmontowanym przodem i tyłem z repliki Tuckera.
W rzeczywistości, pod koniec rozprawy, Preston Tucker miał tylko 37 samochodów, a nie 50, jak jest w filmie.