W blasku ekranu Forum

Nie wiem do końca, co autor miał na myśli i on sam pewnie nie wiedział. Film to jedna wielka tyrada, od monologu do monologu. Dwoje autystyków z zaburzoną seksualnością opowiadają swoje nic nie wnoszące sploty wyrazów, które chyba na siłę starają się wymóc na widzu wrażenie, że jest w tym jakiś artyzm. Ciekawa i...

Możecie mnie zjeść w komentarzach i większość pewnie się nie utożsami z tymi odczuciami, ale na mnie ten film wywarł ogromne wrażenie.

Zaczynając od warstwy wizualnej, poprzez zwyczajnie niepodrabialny vibe, kończąc na ubogich a jednocześnie adekwatnych dialogach. Ciężko mi się go oglądało, ale nie dlatego, że był...

Ja zobaczyłam zmarnowane życie. A zmarnowane dlatego, że nie żyło się swoim własnym tylko wytworzonym przez popkulturę. Można albo uciekać w marzenia, albo je realizować. Można mieć własne plany, cele i prawdziwych ludzi wokół siebie. A można też wyobrażać sobie, że jest się kmś innym i nigdy nie zmierzyć się ani ze...

Obejrzałem ten film mimo wielu negatywnych recenzji, które widziałem w internecie i wcale nie żałuję. Jedni widzą dziwactwo a ja widziałem w tym siebie i drogę ku której mogę, a nie chce, podążać. Nie jest to zdecydowanie film dla każdego, myślę, że osoby którym tematyka bycia trans jest daleka mogłyby postrzec ten...

Na początku filmu poznajemy autystycznego chłopca któremu jak można się domyśleć nie było łatwo w życiu, tym bardziej w życiu gdzie nie był synem swojego "ojca" a matka borykała się z własnymi chorobami aż wreszcie zniknęła.
Rodzice i on wiedzieli że jest z nim coś nie tak, ale zanim jeszcze pomyśleli aby szedł na...

Trochę dziwne, że nadal nie ma polskiej dystrybucji kinowej, czy spolszczonej nazwy tytułu. Szczególnie że to film A24, które prawie zawsze wychodzą normalnie w naszym kraju

Czy zapowiada się w ogóle na polską premierę tego filmu?
Zwiastun bardzo zaciekawił, ale o wejściu do kin nic nie słychać.

i to nie moje zdanie tak reżyser tranzol twierdzi

a moja babcia ostrzegała - wnusiu, nie oglądaj tyle, bo mózg ci zgnije!

najbardziej najlepszy polot nad niskimi sferami topologii i algebry odmiennej niż nasza od czasu Poradnika Uśmiechu striboga.

jak boga kocham.

standardy wyznaczają tu schizofrennopodobne zaburzenia emocjonalne i igraszki z percepcją...

Wygląda to jak teatr telewizji. Wizualnie naprawdę przyzwoity ale za mało te wizualia były użyte. Poza tym, to strasznie smutny film. Horror tu oczywiście występuje ale nie taki jak go rozumie masowa widownia. Elementy, skrawki gatunkowe powtykano pomiędzy opowieść coming of age. Całość dodatkowo komplikuje wyjątkowo...

Jak widzę opinie i recenzje krytyków, to się zastanawiam czy oglądaliśmy ten sam film

Kiedyś widziałem film o schizofreni gdzie bohaterka obawiała się urojonych rzeczy, widziała urojone, starała się leczyć i poległa. Tutaj mamy dość podobny przypadek. Film bardzo przykry, mnóstwo bałaganu, nieporządku, bohater nie może wyjść z pętli, a także jakby ma pierwsze początki schizofreni, jego życie przypomina...

Zbliżając się stopniowo do końca roku, usiłuję dogonić ostatnie premiery, które do tej pory mi umknęły. Ostatnio sięgnęłam po „W blasku ekranu” i szczerze mówiąc… Nieco żałuję, że tak późno się z nim zapoznałam – to naprawdę dobre kino!

Osamotniony, odstający od reszty dzieciaków Owen zapoznaje się z nieco starszą...

Znak czasów, horrory komentowały bombę atomową czy konsumpcjonizm a dziś indywidualne rożnorodności. Tutaj osoba reżyserska ma swoją historię, ciekawie opowiedzianą, fajnie i mrocznie zrobioną. Ja już to wszystko widziałem, ale dla niej młodszej o ponad dekadę, to nowe element i jej życie. I to swoje życie chce...

Odpuściłem po 50 minutach, gdy wciąż nie miałem pojecia, o co chodzi. Żałuję tego straconego czasu.

ja pierdykam co to dziwactwo? Początek niezły, a od połowy do końca nudna gadanina połączona z jakimś brakiem pomysłu. Wszystko wrzucone do gara i wymieszane, tak żeby wyszło grochowo-kapustowe zakończenie. Pomysł był, vhsy w tle ok, ale coś nie zagrało tak jak powinno.

„I Saw the TV Glow” opowiada historię pary gimnazjalistów z lat 90., którzy za bardzo angażują się w swój ulubiony program telewizyjny.

Justice Smith i Bridgette Lundy-Paine wcielają się w dwójkę samotników, których nie łączy nic poza obsesją na punkcie serialu „The Pink Opaque”. Widzimy urywki z serialu, który...

film jest o niczym przez cale 90 minut bohaterowie mówią jak by byli naćpani nie oglądajcie tego bo zmarnujecie 90 minut życia jak ja, nie róbcie tego !

...