Pod względem fabuły film W strefie wojny należy do typowych filmów akcji, który schemat jest prosty jak wielu innych dzieł tworzonych od lat w amerykańskim kinie. Od tak do kraju ogarniętego przez wiele lat wojną z prorosyjskimi separatystami interweniują amerykanie, którzy robią swoje interesy w okolicach obwodów czerkaskiego i kirowohradzkiego. Problemem jednak największym jaki mogłem ujrzeć są statyści z których niektórzy nie pasują do odgrywanej przez nich ludności ukraińskiej. Miałem wrażenie jakby w ciągu tych dwudziestu dwóch lat wojny (w filmie, o ile nie jest to alternatywna rzeczywistość) do Ukrainy napłynęli emigranci z Afryki lub z któregoś z innych państw z większością czarnoskórej ludności i być może fabularnie miałoby to wyjaśnienie lub też sugerowanie się emigrantami spod granicy białoruskiej, ale niestety nic nie ma tu wyjaśnione, więc to jest duży minus, gdyż ta ludność trochę przypomina amerykanów, aniżeli Ukraińców. Również kostiumy niektórych bojówkarzy też moim zdaniem słabo pasują, choć tragedii nie ma.
Również problemem filmu są niektóre lokacje z których niektóre mogłyby lepiej wyglądać lub po prostu mogłyby być zmienione (mam na myśli scenę z pociągami nagrywaną na Węgrzech). Kolejnym poważnym problemem moim zdaniem jest Leo, który w mojej opinii jest takim robotycznym czarnoskórym Chuckiem Norrisem, który rozwala każdego, a wrogowie przy tej postaci są jak mrówki walczące z Supermanem. Choć postać ta odgrywa istotną rolę dla fabuły to jednak moim zdaniem jest przesadzona za bardzo.
Za to dobrze wyszło wyposażenie jak i umundurowanie wojsk amerykańskich, które mogę dać na plus. Kolejnego plusa mogę dać za rozważanie decyzji przez operatora dronów Harpa, który miał do podjęcia trudną decyzję na początku filmu. No i zaletą filmu też będą żołnierze głównego antagonisty, który był cały czas kreowany na tą złą postać.
Film nie jest zły, ale mógłby być jeszcze lepszy gdyby scenarzyści przyłożyli się do poczucia klimatu ukraińskiego, który dla nich jest bardziej odległy, niż dla nas.