Zobaczyc trzeba, choc efekt calosci psuja nieco uproszczenia, jakie nam rezyser zaserwowal oraz samo zakonczenie.

Bardzo spodobal mi sie tu Javier Bardem, ktory gral Ramona. Uwazam, ze zrobil to naprawde swietnie. Podoba mi sie tez to, jak zostala przygotowana ta rola. Uwazam, ze to bardzo mocna strona tego filmu.

Co mi się niepodoba najbardziej (uwaga, będzie opisany kawałek zakończenia!) - po co pokazywac moment śmierć Ramona? Nie można było skończyć na tym, jak wypił zawartość szklanki? Gdyby nie to, scena byłaby naprawdę świetna (ten moment głuchej ciszy, jaka zapadła po tym, jak skończył mówić do kamery - nagle okazało się, że jedyne, co pozostało, to zwykła, codzienna czynność, wręcz banalna - po prostu wypicie zawartości szklanki. Prost rzecz z olbrzymimi konsekwencjami). Druga sprawa - dlaczego pokazywać zaawansowanie choroby Julii w taki właśnie sposób? W jakiś sposób wybór dokonany przez nią psuje mi tutaj coś. No i te narodziny dziecka. Och, dlaczego, dlaczego? W ten sposób film słabnie. A przecież Bardem tak świetnie gra Ramona.

Już widzę obrońców życia i ich nagonkę na film. Na szczęście nie wszyscy reagują w ten sposób.