Nie lubię, kiedy ktoś mi udowadnia, że jestem głupi. Nawet, jeśli to prawda.
"Primer" nie spodobał mi się, bo koniec końców pogubiłem się w paradoksach podróży w czasie. Może dlatego, że film, a w szczególności jego bohaterowie, wydali mi się zbyt sterylni, bym mógł zmusić się do większego wysiłku intelektualnego.
Nigdy bym nie powiedział, że film nakręcono za jedynie 7000 dolców! Wygląda o wiele lepiej, kolorystyka w pewnych momentach przypominała mi "Hard Candy". Wszystko wygląda profesjonalnie, fabuła przedstawia się obiecująco i jako miłośnika twardego s-f nie odstraszył mnie nawet naukowy żargon używany przez głównych bohaterów do wyjaśnienia fenomenu podróży w przeszłość.
Problemu upatruję w tym, że bohaterowie po prostu do mnie nie przemówili. Szczerze mówię, że po prostu nie poczułem do nich minimalnej nawet sympatii. Przez to na ich perypetie pozostałem obojętny. Wyszło to w końcówce filmu, którą aby zrozumieć trzeba być obcykanym w dotychczasowych skokach bohaterów. A ponieważ mi na nich nie zależało, to i końcówce nie zależało na mnie.
To jeden z tych filmów, które trzeba obejrzeć kilka razy, bo docenić maestrię scenariusza. Sęk w tym, że ja do tych bohaterów nie chcę wracać, więc i wszystkiego w tym filmie nie dane mi będzie pojąć. Ale wcale mi na tym nie zależy.