Nowa adaptacja Znachora bardzo mi się podobała, jest ładnie nakręcona i zagrana. Bałam się, że totalnie zarżną tę piękną historię, ale wyszło naprawdę dobrze. Widać, że film jest dopasowany do aktualnych realiów i sposobu robienia filmów. Niestety nie zawsze jest to dobre. Bardzo zgrzyta mi tu postać hrabiego Leszka. Stockinger był bardzo elegancki, od pierwszego spojrzenia było wiadomo, że był hrabią. Tutaj natomiast był to bogaty, zbuntowany i wyluzowany chłopak. Zupełnie nie to. Tak samo najważniejszy, kulminacyjny moment, w którym lekarz ujawnia kim tak naprawdę jest Antoni Kosiba. W starej wersji ta scena jest wspaniale przemyślana i zagrana, a emocje są ogromne. W nowej wszystko jest na opak i w sumie to już dawno wszystko wiadomo, a Marysia nagle tylko po kilku informacjach już wie, że jest córką profesora, że on żyje i że to na pewno Antoni. Tak samo kradzież narzędzi, która była bardzo istotna i dramatyczna w całej historii tu rozeszła się niemal po kościach, znachor sam oddał się w ręce policji, a wszystkim było to obojętne. Bardzo rozczarowujące.
Mimo wszystko film został ładnie zrealizowany, a gra Kosiby/Wilczura na najwyższym poziomie.