Damian Chapa, autor filmu o Romanie Polańskim "Polanski Unauthorized", zapowiedział realizację kolejnego filmu. Tym razem będzie to biografia jednego z największym szachistów XX wieku Bobbym Fisherze.
Obraz zatytułowany jest "Bobby Fisher Live" i opowie o niezwykłej karierze szachowej Fishera. W wieku 14 lat zdobył on tytuł arcymistrza stając się pierwszym młodocianym szachistą, któremu ta sztuka się udała. Jednak jego największym sukcesem było pokonanie w Reykjaviku w 1972 roku Borysa Spasskiego w meczu o mistrzostwo świata, mimo że przegrywał już 2-0. Pojedynek ten nazwany został meczem stulecie i miał on znaczenie nie tylko dla szachowego świata ale i dla polityki między dwiema wrogimi stronami.
Po roku 1972 Fisher nie rozegrał już żadnego oficjalnego meczu szachowego. Kiedy w 1975 roku miał stanąć do pojedynku w obronie tytułu mistrzowskiego, postawił takie warunki, na które nikt się nie mógł zgodzić. Fisher odmówił więc udziału w meczu, a szachowa federacja uznała to za walkower i przyznała tytułu Anatolijemu Karpowowi.
W 1992 roku o Fisherze znów stało się głośno. Zgodził się na rewanż ze Spasskim, który zorganizowano w Jugosławii. Z powodu wojny domowej Stany Zjednoczone nałożyły sankcje na Jugosławię, a jadąc do tego kraju Fisher złamał prawo i naraził się na karę więzienia w wysokości 10 lat. Fisher rewanż wygrał, ale do Stanów nigdy już nie wrócił. W 2004 roku na wniosek USA został zatrzymany w Japonii i przebywał w areszcie czekając na ekstradycję. Zrzekł się obywatelstwa amerykańskiego i przyjął islandzkie. Na tej podstawie Japonia odmówiła wydania go USA.
Zmarł rok temu 17 stycznia w wieku 65 lat.
Obraz zatytułowany jest "Bobby Fisher Live" i opowie o niezwykłej karierze szachowej Fishera. W wieku 14 lat zdobył on tytuł arcymistrza stając się pierwszym młodocianym szachistą, któremu ta sztuka się udała. Jednak jego największym sukcesem było pokonanie w Reykjaviku w 1972 roku Borysa Spasskiego w meczu o mistrzostwo świata, mimo że przegrywał już 2-0. Pojedynek ten nazwany został meczem stulecie i miał on znaczenie nie tylko dla szachowego świata ale i dla polityki między dwiema wrogimi stronami.
Po roku 1972 Fisher nie rozegrał już żadnego oficjalnego meczu szachowego. Kiedy w 1975 roku miał stanąć do pojedynku w obronie tytułu mistrzowskiego, postawił takie warunki, na które nikt się nie mógł zgodzić. Fisher odmówił więc udziału w meczu, a szachowa federacja uznała to za walkower i przyznała tytułu Anatolijemu Karpowowi.
W 1992 roku o Fisherze znów stało się głośno. Zgodził się na rewanż ze Spasskim, który zorganizowano w Jugosławii. Z powodu wojny domowej Stany Zjednoczone nałożyły sankcje na Jugosławię, a jadąc do tego kraju Fisher złamał prawo i naraził się na karę więzienia w wysokości 10 lat. Fisher rewanż wygrał, ale do Stanów nigdy już nie wrócił. W 2004 roku na wniosek USA został zatrzymany w Japonii i przebywał w areszcie czekając na ekstradycję. Zrzekł się obywatelstwa amerykańskiego i przyjął islandzkie. Na tej podstawie Japonia odmówiła wydania go USA.
Zmarł rok temu 17 stycznia w wieku 65 lat.