Dziś w warszawskim hotelu Mercure odbyła się konferencja prasowa poświęcona filmowi "Makrokosmos". Na spotkaniu z dziennikarzami obecni byli: Jean de Tregomain - producent wykonawczy, Marie-Joseph Yoyotte - montażystka, Stephane Durand - autor scenariusza i Bruno Coulais - autor muzyki.
Na początku zainteresowanie dziennikarzy skupiło się na osobie Duranda, autora fabuły "Makrokosmosu". Wszyscy ciekawi byli jak pisze się scenariusze filmów dokumentalnych. "Scenariusz to zbyt szumne słowo" - odpowiadał skromnie Durand. "To był raczej zbiór intencji, pomysłów, który cały czas ewoluował, rozwijał się, zmieniał. Nie był to scenariusz w pełnym tego słowa znaczeniu, choć znalazło się w nim wiele scen, które zostały opisane od początku do końca i dokładnie tak zostały sfilmowane. Przy realizacji niektórych ujęć staraliśmy się pracować z ptakami tak, jak się normalnie pracuje z aktorami".
"Ten film to było prawdziwe wyzwanie" - kontynuował wątek Jean de Tregomain. "Były chwile, kiedy wątpiłem, że w ogóle damy radę nakręcić 'Makrokosmos'". Niekiedy musieliśmy czekać całe tygodnie bądź miesiące aby sfilmować jedno, przewidziane w scenariuszu ujęcie. Tak było na przykład, kiedy chcieliśmy w Islandii nakręcić scenę pokazującą jak pisklę gęsi wchodzi do wody. Musieliśmy aż trzy razy odwiedzić Islandię aby tego dokonać".
"W pracach cały czas towarzyszyli nam ornitolodzy" - wyjaśniał Stephane Durand. "Bez ich pomocy realizacja 'Makrokosmosu' nie byłaby w ogóle możliwa. Filmowcy mieli pomysły na ujęcia, na poszczególne sceny, czy kadry, ale zupełnie nie wiedzieli, jak współpracować z ptakami, jak je podejść".
Zdjęcia do "Makrokosmosu" trwały ponad 3 lata. Przez ten czas nad filmem pracowało 500 osób i nakręcono 450 km. taśmy filmowej. Ilość materiału była ogromna.
"Nie chcieliśmy robić filmu edukacyjnego" - mówił Stephane Durand. "Nie taki był cel naszej pracy. Zależało nam na opowiedzeniu o radościach i troskach migracji. Chcieliśmy sprawić, aby widz poczuł to samo, co czują ptaki".
"Między innymi dlatego zrezygnowaliśmy z lektora, którego głos upodobniłby 'Makrokosmos' do tradycyjnego filmu przyrodniczego. Nie chcieliśmy prowadzić widza za rękę, niczego mu ułatwiać. Naszym celem było za pomocą obrazu i muzyki przekazanie emocji, uczuć" - mówił Bruno Coulais, autor muzyki do filmu.
W "Makrokosmosie" widz jest świadkiem dramatycznych zdarzeń, które spotykają migrujące ptaki. Dziennikarze byli ciekawi, jak ekipa - będąca świadkami tego rodzaju zajść - zachowywała się w takich sytuacjach. Czy pomagała ptakom, czy też stała z boku i nie ingerowała. "Oczywiście, że ingerowaliśmy. Z naszej ręki nie zginął żaden ptak na planie" - wyjaśniał Jean de Tregomain. "Aby nakręcić scenę polowania podczas którego ginie kilka gęsi pojechaliśmy do Kanady, gdzie raz w roku dokonuje się odstrzału tych ptaków. Tam sfilmowaliśmy niezbędne ujęcia, które potem wprowadziliśmy do filmu. W 'Makrokosmosie' jest również scena pokazująca, jak kraby atakują bezbronnego ptaka ze złamanym skrzydłem i na końcu zjadają go. Oczywiście do niczego takiego nie doszło. Ptak został przez nas opatrzony, a krabom rzuciliśmy kawałek mięsa, który obsiadły i na ekranie wygląda to tak jakby zjadały ptaka".
"Makrokosmos" wchodzi na nasze ekrany już 4 kwietnia. Obraz będzie dystrybuowany na prawie 70 kopiach.
Na początku zainteresowanie dziennikarzy skupiło się na osobie Duranda, autora fabuły "Makrokosmosu". Wszyscy ciekawi byli jak pisze się scenariusze filmów dokumentalnych. "Scenariusz to zbyt szumne słowo" - odpowiadał skromnie Durand. "To był raczej zbiór intencji, pomysłów, który cały czas ewoluował, rozwijał się, zmieniał. Nie był to scenariusz w pełnym tego słowa znaczeniu, choć znalazło się w nim wiele scen, które zostały opisane od początku do końca i dokładnie tak zostały sfilmowane. Przy realizacji niektórych ujęć staraliśmy się pracować z ptakami tak, jak się normalnie pracuje z aktorami". "Ten film to było prawdziwe wyzwanie" - kontynuował wątek Jean de Tregomain. "Były chwile, kiedy wątpiłem, że w ogóle damy radę nakręcić 'Makrokosmos'". Niekiedy musieliśmy czekać całe tygodnie bądź miesiące aby sfilmować jedno, przewidziane w scenariuszu ujęcie. Tak było na przykład, kiedy chcieliśmy w Islandii nakręcić scenę pokazującą jak pisklę gęsi wchodzi do wody. Musieliśmy aż trzy razy odwiedzić Islandię aby tego dokonać".
"W pracach cały czas towarzyszyli nam ornitolodzy" - wyjaśniał Stephane Durand. "Bez ich pomocy realizacja 'Makrokosmosu' nie byłaby w ogóle możliwa. Filmowcy mieli pomysły na ujęcia, na poszczególne sceny, czy kadry, ale zupełnie nie wiedzieli, jak współpracować z ptakami, jak je podejść".
Zdjęcia do "Makrokosmosu" trwały ponad 3 lata. Przez ten czas nad filmem pracowało 500 osób i nakręcono 450 km. taśmy filmowej. Ilość materiału była ogromna.
"Nie chcieliśmy robić filmu edukacyjnego" - mówił Stephane Durand. "Nie taki był cel naszej pracy. Zależało nam na opowiedzeniu o radościach i troskach migracji. Chcieliśmy sprawić, aby widz poczuł to samo, co czują ptaki".
"Między innymi dlatego zrezygnowaliśmy z lektora, którego głos upodobniłby 'Makrokosmos' do tradycyjnego filmu przyrodniczego. Nie chcieliśmy prowadzić widza za rękę, niczego mu ułatwiać. Naszym celem było za pomocą obrazu i muzyki przekazanie emocji, uczuć" - mówił Bruno Coulais, autor muzyki do filmu.
W "Makrokosmosie" widz jest świadkiem dramatycznych zdarzeń, które spotykają migrujące ptaki. Dziennikarze byli ciekawi, jak ekipa - będąca świadkami tego rodzaju zajść - zachowywała się w takich sytuacjach. Czy pomagała ptakom, czy też stała z boku i nie ingerowała. "Oczywiście, że ingerowaliśmy. Z naszej ręki nie zginął żaden ptak na planie" - wyjaśniał Jean de Tregomain. "Aby nakręcić scenę polowania podczas którego ginie kilka gęsi pojechaliśmy do Kanady, gdzie raz w roku dokonuje się odstrzału tych ptaków. Tam sfilmowaliśmy niezbędne ujęcia, które potem wprowadziliśmy do filmu. W 'Makrokosmosie' jest również scena pokazująca, jak kraby atakują bezbronnego ptaka ze złamanym skrzydłem i na końcu zjadają go. Oczywiście do niczego takiego nie doszło. Ptak został przez nas opatrzony, a krabom rzuciliśmy kawałek mięsa, który obsiadły i na ekranie wygląda to tak jakby zjadały ptaka".
"Makrokosmos" wchodzi na nasze ekrany już 4 kwietnia. Obraz będzie dystrybuowany na prawie 70 kopiach.