Al Pacino I

Urodził się w rodzinie włoskich emigrantów w Nowym Jorku. Tam też uczęszczał do Wyższej Szkoły Aktorskiej, którą porzucił by przenieść się do Herbert Berghof Studio. Swoją pierwszą ważną rolę filmową zagrał w 1971 roku w obrazie pt. "Narkomani". Kolejny film - "Ojciec chrzestny" - przyniósł mu nie tylko sławę, ale i nominację do Oscara. Pacino urósł do rangi wybitnego aktora, a każda następna rola tylko to potwierdzała. Tak było do roku 1977, kiedy to artysta uczynił fałszywy krok. Wystąpił wtedy w filmie pt. "Bobby Deerfield", który okazał się kompletną klapą. Podobnie było z następnymi obrazami "...I sprawiedliwość dla wszystkich", "Zadanie specjalne", czy "Rewolucja", które również nie spotkały się przychylnym przyjęciem zarówno ze strony krytyków, jak i publiczności. 

Popularność odzyskał dopiero w 1989 roku po filmie "Morze miłości". Od tamtej pory pozostaje cały czas na szczycie. W 1993 roku został nominowany do Oscara w dwóch kategoriach: najlepszy aktor i najlepszy aktor drugoplanowy. Al Pacino występował również na Broadwayu. W 1977 roku otrzymał nagrodę Tony za rolę w sztuce "The Basic Training of Pavlo Hummel".