Harris Yulin 

Harris Yulin urodził się w Los Angeles w Kalifornii w 1937. Zanim zainteresował się aktorstwem zwiedził Europę i Izrael. Potem studiował na UCLA razem z Jeffem Coreyem. W 1963 roku zadebiutował na Broadway'u w sztuce "Next Time I'll Sing for You".
Od tego czasu rozwijał się jako aktor. Grał w adaptacjach wielu dzieł Szekspira, m.in. w "Hamlecie". W 1980 roku ponownie wystąpił na Broadway'u w sztuce "Watch on the Rhine". Temu występowi zawdzięcza rolę w "A Lesson from Aloes" (1980). Potem grywał coraz więcej. Filmy z jego udziałem to m.in.: "Uncle Vanya" (1981), "Hedda Gabler" (1981). Powrócił na broadway w "Wizycie" (1992). Został nominowany do nagrody Drama Desk za rolę w "Księciu" (1999) i "Pamiętniku Anne Frank" (2001). Pracował głównie w Los Angeles, gdzie założył teatr i występowal na wielu scenach. Poznał nowojorskiego reżysera, który zagwarantował mu parę wystąpień na Broadway'u.
Nie tylko scena była jednak jego pasją. Przygodę z telewizją zaczął w filmie Terry'ego Southern'a, opartym na opowiadaniu Johna Bartha, " End of the Road" (1970). Na planie zaprzyjaźnił się ze Stacy Keach, z którą ponownie spotkał się na planie filmu 'Doc' (1971). Potem pojawił się w "The Midnight Man" (1974), "W mroku nocy" (1975), "Człowieku z blizną" (1983), filmie Woody'ego Allena "Another Woman" (1988), "Niewygodnym świadku" (1990) i "Stanie zagrożenia" (1994). Wielokrotnie wcielał się na ekranie w znane osobistości. Zagrał m.in. senatora Josepha McCarthy'ego, Jessego Jamesa, Georgea Marshalla, Leonarda DaVinci, a nawet samego siebie.
Znany jest jednak głównie z odgrywania mało sympatycznych postaci. Grał czarne charaktery w wielu komediach i horrorach takich jak np. "Nocne koszmary" (1988), "Pogromcy duchów II" (1989), "Mężowie i żona" (1996), "Godziny szczytu 2" (2001). Wystąpił także w niezwykle brutalnym dramacie "Dzień próby" (2001) u boku laureata Oscara Denzela Washingtona i w filmie "Futro: portret wyobrażony Diane Arbus" z Nicole Kidman.
Aktor, mimo swojego wieku, występuje także gościnnie w popularnych serialach, nie dając zapomnieć swojej twarzy widzom. Pojawił się m.in. w serialach "Star Trek: Stacja kosmiczna" (1993), "Prawo i porządek" (1990), "Buffy - postrach wampirów" (1997), "24 godziny" (2001) i "Frasier" (1993) - za rolę w tym ostatnim serialu otrzymał nominację do nagrody Emmy.
Prywatnie przez wiele lat był mężem aktorki Gwen Welles, która zmarła na raka w wieku 42 lat w 1993 roku. Harris nakręcił film ku pamięci swej żony, który był pokazywany na Festiwalu Filmowym w Berlinie w 1998 roku.