Martin Ritt 

Amerykański reżyser poruszający często w swoim filmach wrażliwe społecznie tematy. Po studiach w Elon College (North Carolina) i St. John's University w Nowym Jorku, Ritt zainteresował się aktorstwem przez swojego przyjaciela Elię Kazana i dołączył 1937 r. do teatralnej grupy Lee Strasberg Theater. Ritt służył w amerykańskiej armii podczas II wojny światowej, a potem powrócił na Broadway, gdzie rozpoczął pracę reżyserską. Po obiecującym początku w telewizji, zarówno jako aktor i reżyser, w 1951 roku przyszły gorsze lata dla tego reżysera, kiedy to trafił na czarną listę przez swoje byłe członkostwo w partii komunistycznej, ale wrócił do reżyserskiej pracy na Broadwayu w 1955 roku. Niebawem - w 1957 r. wyreżyserował swój pierwszy film "Na skraju miasta". Od tamtej pory Ritt skupił się całkowicie na reżyserowaniu filmów i nie wrócił już nigdy do teatru. Jego pierwsze filmy, jak np. "Długie gorące lato" miały wydźwięk komercyjny, ale potrafił jednocześnie osiągnąć w swoich filmach bardziej osobiste wizje, jak np. w produkcjach - "Hud, syn farmera" z (1963), czy też "Szpieg, który przyszedł z zimnej strefy" i "Wielka nadzieja białych".
Główni bohaterowie w filmach Ritta wydają się być często samotni lub słabi, których etyczne skrupuły umieściły ich w sprzeczności z bazującym na wątpliwych wartościach społeczeństwem. Ritt opowiedział historię o jego pamiętnej czarnej liście, w komedii "The Front".