Interesują mnie inspiracje Woody'ego, które czerpie od innych twórców. Zauważyłem,że
często inspiruje się Bergmanem. Mam prośbę możecie mi podać nazwiska innych
twórców,którymi się on inspiruje, a także w jakim filmie. Z góry dziękuję. ;)
Bergman oczywiście pojawia się najczęściej, ale nie tylko.
,,Wspomnienia z gwiezdnego pyłu'' są mocno inspirowane ,,8 i pół '' Felliniego.
,,Celebrity'' to takie uwspółcześnione ,,Słodkie życie'' Felliniego.
Nostalgia ,,Złotych czasów radia'' jest ponoć inspirowana filmem ,,Amarcord'' Felliniego (podobno, bo nie widziałem jeszcze tego filmu Felliniego).
,,Purpurowa róża z Kairu'' i ,,Noce Cabirii'' znowu Felliniego.
,,Drobne cwaniaczki'' to podobno remake filmu ,,Larceny, Inc.'' (nie oglądałem jednak oryginału, podobno fabuła jest bardzo podobna).
Nie ma w tym nic złego. U Allena to przynajmniej wyraz kultu i czerpania od najlepszych. Jego inspiracja nigdy nie zakrawa o plagiat.
Moja wypowiedź była lekką ironią, która nie miała godzić w kunszt czy też zdolności twórcze samego Allena. Swoją drogą to bardzo ciekawe, kto dla tak ambitnego i pracowitego człowieka jest inspiracją (jeden rok - jeden film to, który nie jest chłamem, to jednak coś). Dodatkowo sam o tym nie wiedziałem co wynika na pewno z mojego braku wiedzy na temat filmografii obu tych panów, stąd też wiem co warto nadrobić :)
Istota plagiatu nie polega na tym, że artysta w swoim dziele traktuje o tym samym. Tylko czy inspiracja nie zakrawa o kradzież sposobu opowiadania, ilości zapożyczonych fragmentów itd.
Od inspiracji do plagiatu bardzo blisko o czym można się przekonać na przykładzie wielu polskich "dzieł" m.in. "Sali samobójców", która dość bezwstydnie "nawiązuje" do "Black heaven" albo piosenki Budki Suflera "Cień wielkiej góry", która do złudzenia przypomina utwór Billa Withersa „Ain’t No Sunshine”.
Dodam jeszcze, że film "Mężowie i żony" przypomina "Sceny z życia małżeńskiego" Bergmana. "Inna kobieta" i "Wrzesień" też zdradzają fascynację kinem Bergmana.
Pisząc o inspiracji Bergmanem można dodać jeszcze "Seks nocy letniej" inspirowany "Uśmiechem nocy".
Temat "Przejrzeć Harry'ego" jest związany z tematem "Tam gdzie rosną poziomki".
Inspiracją "Wnętrz" też jest twórczość Bergmana, dramaty rozgrywające się w zamkniętych pomieszczeniach.
Słusznie. Opowieść o trójkącie, związku 2 kobiet i mężczyzny w "Vicky Cristina Barcelona" oraz 2 mężczyzn i kobiety w "Jules i Jim", ich osobowościach.
Wydaje mi się, że porównanie bohatera paru filmów Truffauta Antoine Doinela ("400 batów", "Skradzione pocałunki", "Małżeństwo", "Uciekająca miłość"), niepewnego siebie nieudacznika do typowego, zakompleksionego allenowskiego bohatera, kłopoty w związku itd.. jest też całkiem na miejscu.