Recenzja filmu

Cześć Tereska (2001)
Robert Gliński
Aleksandra Gietner
Karolina Sobczak

Surowość świata

"Cześć, Tereska" Roberta Glińskiego, nagrodzony wieloma nagrodami na polskich i zagranicznych festiwalach, to film szczególny. Prosty, surowy obraz, ogołocony z patetycznych metafor i maksym
"Cześć, Tereska" Roberta Glińskiego, nagrodzony wieloma nagrodami na polskich i zagranicznych festiwalach, to film szczególny. Prosty, surowy obraz, ogołocony z patetycznych metafor i maksym życiowych przedstawia codzienne życie "szarej masy" mieszkającej na zwykłym, przeciętnym polskim blokowisku widzianym przez pryzmat młodej, nieatrakcyjnej, dorastającej dziewczyny – Tereski (w tej roli Aleksandra Gietner). Borykająca się z wieloma problemami egzystencjalnymi dziewczyna, marząca o zostaniu projektantką mody, dostaje się do szkoły krawieckiej. Tam po raz pierwszy styka się z nowym środowiskiem. Odkrywa, że ludzie z pozoru szlachetni i dobrzy, potrafią być tak naprawdę hipokrytami, a ich zachowania często zbliżone są do zwierzęcych. Tereska wikła się w dziwną przyjaźń z Renatą, dziewczyną obytą w środowisku, znającą od podszewki system i hierarchię panującą na osiedlu. Renata stopniowo wprowadza Tereskę do osiedlowego świata, razem palą pierwszego papierosa, piją wino na cmentarzu i nawzajem wymienią poglądy i doświadczenia życiowe. Młoda dziewczyna "uczy" ją życia. Teresa, niegdyś grzeczna, światła nastolatka, regularnie uczęszczająca na zajęcia kościelnego chóru, staje się zupełnie kimś innym. Niewątpliwie wpływ na jej metamorfozę miała nie tylko Renata, środowisko i osiedlowi "koledzy", ale przede wszystkim jej rodzinna sytuacja. Dziewczyna nie kocha już bezwarunkowo, oczekuje od rodziców ciepła, bezpieczeństwa, w zamian dostaje natomiast wieczne awantury, które nie pozostają bez echa. Nie znajdując dość uczucia i zainteresowania, zawiera kolejną dziwną przyjaźń z kalekim portierem, Edziem (świetna rola Zbigniewa Zamachowskiego). Dojrzały mężczyzna oczekuje jednak od nastolatki czegoś więcej, niż tylko szczerych rozmów, pogawędek, plotek i bezsensownych zabaw. "Cześć, Tereska" jest filmem szczególnym. Ten surowy, czarno-biały obraz jest swoistym kompendium wiedzy dotyczącym dorastania młodych ludzi żyjących na przeciętnych polskich osiedlach. Reżyser szczegółowo obserwuje świat, bada mechanizmy i zachowania ludzi z tegoż środowiska. W okresie dojrzewania młoda dziewczyna, chcąc zyskać akceptację nowego środowiska, doświadcza pierwszego pocałunku, seksu, alkoholu i papierosów. Wszystkie te nowe doświadczenia nie zastępują jednak marzenia o wielkiej miłości. Film jest rozprawą nad trudnym dorastaniem i przystosowaniem się do twardych realiów panujących w dorosłym życiu.
1 10
Moja ocena:
8
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Robert Gliński w swoim filmie w dość niekonwencjonalny sposób przedstawił polskie realia blokowisk w... czytaj więcej
Film Roberta Glińskiego "Cześć, Tereska" to produkcja obrazująca życie większości polskich nastolatków.... czytaj więcej

Pobierz aplikację Filmwebu!

Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
phones