Byłaś molestowana seksualnie jako dziecko?
Jeśli tak, to bardzo ci współczuję.

Fatalne połączenie. Stać cię na internet a zarazem, stać cię na taki komentarz. Może zrezygnuj z jednego z nich?

Twój komentarz <3

dobrze powiedziane

Na szczęście nie drogi/a Gleek99. Ale postać Charliego to nie samo molestowanie, nie sądzisz?

Oczywiście, że nie. Po prostu nie mogłam się powstrzymać.
Jednak sądzę, że Charlie był, jaki był, w większej mierze przez to, jak ukształtowało go molestowanie przez Helen.

Mało mądry "żart" no ale różni są ludzie.

Nie miał być to żart, bo mało to zabawne. Chciałam po prostu zwrócić uwagę, że jeśli jesteś Charliem, to uwzględnia to sporo, m.in. molestowanie seksualne przez krewną oraz sporo palenia i "ćpania".
Nie twierdzę, że było to inteligentne z mojej strony.

Nie trzeba być molestowanym, ćpać i pić żeby czuć się jak Charlie. Wystarczy depresja i wieczna samotność, wystarczy przejść druzgocące odrzucenie i być smutnym dzieciakiem żeby odnaleźć w nim swoje odbicie. Charlie to nie czysta postać z filmu, mająca określoną historię i stworzoną sztuczną aurę, nie jest zwykłym bohaterem filmowym. Ale żeby to ogarnąć naprawdę trzeba czuć się jak on.

chcesz powiedzieć, że przeszłaś załamanie psychiczne i masz zwidy?

Przeszłam swoje, ale nie sądzę by wylewanie tego na forum filmowym byłoby ciekawe.

trzeba być po prostu emulcem i tyle...wielka mi filozofia. wielce wrażliwy i delikatny

kto to jest emulec...?

przedstawiciel (sub?)kultury Emo ;) tylko image nie ten. Naturalnie wiem, że upraszczam ale nie mogę się oprzeć temu porównaniu...

Czemuż się zachowujesz jak typowy polaczek-kartoflaczek? To że mnie wzruszył film, a nawet to że mam jakieś problemy ze smutkiem nie znaczy że jestem emo, litości! to nie ciemnogród...

Nie mówię że jesteś, ale takie jest moje skojarzenie, jak Cię obraziłem jakkolwiek to wybacz. Każdy ma problemy i pozostaje pytanie jak sobie z nimi radzimy, jedni pogrążają się we własnym cierpieniu, inni próbują wejść z powrotem do społeczeństwa. Osobiście zawsze staram się motywować problemami i traktuje je jako wyzwania które muszę pokonać. Staram się nie użalać nad sobą i w miare możliwości wykorzystywać problemy do wzmocnienia siebie. Może właśnie to sprawia że mam problemy z odbiorem tej postaci, czy zachowania samego w sobie, zupełnie inne charaktery.

Swoją drogą nienawidzę określenia "polaczek" i pochodnych więc nazwij mnie chamem ze wsi ale daruj sobie polaczkowanie bo zalatuje mi to dziećmi które sprzedałyby matke żeby tylko urodzić się w ameryce albo gdzie indziej na zachodzie. Ładnie proszę :)

W takim razie drogi chamie ze wsi! Nie uraziłeś mnie, ale to Twoje określenie mnie "emulcem" zalatuje dzieciarnią, no i jakby nie patrzeć fałszywe "osądzanie" wkurza; wiedz że żadnym emo nie jestem. Sam w moim wieku byłeś (tak wnioskuję że już jednak byłeś) więc wiesz jak to jest. Nie wiem jak Twoje 16 lat wyglądało, ja po prostu się wzruszam jak chmurkę szalenie piękną zobaczę bo w około mnie chmurek takich mało jeżeli wiesz co chcę powiedzieć. Ani Polak ani Amerykanin nie są ludźmi nadzwyczajnymi, nie wiem skąd Twoje wnioski, że młody człowiek pragnie się w Ameryce znajdować, bynajmniej nie ja. Ale skoro żeś taki patriota to przepraszam :>

taki żem Patriota :D zwyczajnie nie lubię tego konkretnego zwrotu ;) Też jaram się chmurkami, na szczęście nie narzekam na ich brak, życzę Ci tego samego, pozdrawiam :D

Ale się chłopaka uczepili...

dokladnie określenie polaczek w jakimkolwiek kontkscie jest obraźliwe i nie obraża osoby do której jest mówione ale żołnierzy którzy walczyli u umierali byś mogła żyć teraz w Polsce. Może nie do końca wolnej- tuskowskiej ale jednak...

Nie miało to określenie na celu obrażenia kogokolwiek, naprawdę :) szanuję i Polaków i Polskę jako kraj, a że mamy swoje często śmieszne opinie i klapki na oczach to inna sprawa.

owszem, nie było..

jak się ma 16 lat to zazwyczaj jest się "Charliem" :P
na pewno też dużo dobrych filmów przed Tobą, skoro zaczynasz z takiej przyzwoitej półki :)

Mam nadzieje, że trafię jeszcze na inne tak fantastyczne filmy w których znajdę podobieństwo do samej siebie :)

Ze swej strony mogę polecić "Stowarzyszenie Umarłych Poetów". Podobna tematyka, genialna historia, brawurowo zagrany. Dla niektórych film kultowy. Nie twierdzę, że się tam odnajdziesz, ale film po prostu trzeba zobaczyć. Klasyka gatunku i okropny wyciskacz łez. Ostatnia scena jest dla mnie wytworem geniuszu. Tyle w kwestii polecenia. Pozdrawiam:)

I czytałam i oglądałam, acz osobiście kocham tylko książkowe wydanie :)

Skoro tak, to ludzie wokół mnie świetnie udają to, że nie czują się jak Charlie. Też bym tak chciała umieć.

"jak się ma 16 lat to zazwyczaj jest się "Charliem" :P" - ŚWIĘTE SŁOWA!

A zawsze odnosiłem wrażenia, że to tylko ja taki byłem...

http://eterykofilmie.blogspot.com/2013/06/charlie.html

Sięgnij tez po ksiązke - naprawdę warto ;-)

O tak,książka jest jedną z najlepszych jaką czytałam :)

"Mam 16 lat i jestem Charliem". Może operacja zmiany płci by pomogła?:P Ja mam prawie 10 lat więcej i byłam kiedyś tak wrażliwą duszyczką jak Ty. Ogarnij się dziewczyno i przestań dramatyzować. Za parę lat poczujesz że Charlie to uosobienie słabości i dennych potrzeb które tak mocno próbują nam wcisnąć ostatnio media. Chcesz prawdziwej tragedii? Rozejrzyj się wokół siebie i zobacz, jak świat NAPRAWDĘ wygląda. Co dzieje się z ludźmi w Syrii albo w Egipcie? Jakie problemy mają dzieci w Afryce albo w Azji? Dorastaj już od dziś. Tego Ci życzę i pozdrawiam:)

Przykro mi że z wiekiem Twoja wrażliwość przestała istnieć. Nie potrzebuję rad od cioci Dobra Rada, jestem kim jestem i jestem dumna z tego że nie boję się być i stawać się. Każdy jest inny, cieszę się że Ty nie masz problemów ze sobą (czy po prostu nie chcesz ich dostrzegać).. Zastanów się czy warto oceniać ludzi tylko po jednej wypowiedzi w internecie i może popracuj trochę nad byciem głębszą. Mam nadzieję że za 10 lat nie będę taka jak Ty. Tego sobie życzę i pozdrawiam!

Jezu, co się wszyscy jej tak uczepiliście? Nie każdy musi sobie radzić ze wszystkim. Niektórzy mają więcej problemów inni mnie, niektórzy sobie radzą lepiej inni gorze i tyle. Zauważyłam, że ostatnio okazywanie słabości jest wręcz wstydem. Nie rozumiem dlaczego wiele osób uważa, że normalną postawą jest ukrywanie łez, 'niedramatyzowanie'. Dlaczego uważa się, że upadki są złe? To nieodłączna część życia i nie rozumiem dlaczego uważacie to za coś śmiesznego. Jeśli każdy w tym wieku jest Charliem to w takim razie, żyjemy chyba w jakimś filmie, a ludzie dookoła to genialni aktorzy, bo przepraszam, ale kompleksy i odczucie bycia innym w wieku dojrzewania to nie jest to samo co samotność i depresja.
Nie próbuje porównywać, tego co się dzieje w Egipcie, Iraku itd. Ale każdy ma swoje tragedie i smutki, nie można lekceważyć tych małych tylko dlatego, że nie uśmiercają i nie dotykają w sposób tak rażący i głośny.

Film jest rewelacyjny , jak lubisz płakać na filmach to polecam ci Imperium słońca oraz Mój przyjaciel Hachiko