Jest to najmniej "hanekenowski" film jaki widziałem do tej pory. Bardziej przypomina mi on swoją
konstrukcją filmy Alejandro González Iñárritu (Amores Perros, 21 gramów, Babel). Gdyby nie
przeczytany wcześniej opis filmu nie miałbym pojęcia o czym on opowiada, ale nawet oglądając nie
mogłem się tego aż tak...

A jak jeszcze grają świetni aktorzy, to odbiór jest bardzo dobry

Haneke znowu złapał mnie w swoje sidła. Po ok. 10 min. myślałem, że będzie to najbardziej
oczywisty z filmów austriackiego reżysera. Nic bardziej mylnego. Po 30 min. wiedziałem,że
znowu mi to zrobił: nie daje oczywistych odpowiedzi( jeśli w ogóle jakieś są), myli tropy,
stawia niekończące się pytania... I za to...

Ktoś też to zauważył czy nadinterpretuję? :> Biorąc pod uwagę nieświadomość ojca Anny i Georgesa, ich związek to kolejna bariera komunikacyjna pomiędzy bohaterami. Szkoda, że żaden z opisów o tym nie wspomina.

Nie chciałabym porównywać, zestawiać, ale przed tym nie można uciec. Wiele jest tradycji Antonioniowskiej w twórczości Hanekego, nawet dosłownyh cytatów z włoskiego mistrza, ale tymczasem idzie mi o coś innego - o to, że Haneke z każdym swoim kolejnym filmem udowadnia nam, że można jeszcze do języka filmu wprowadzić...

Oglądałem bez napisów po 3-4 latach odkąd widziałem po raz pierwszy.
Efekt?
Kod złamany.

Czy ktoś zna język migowy i wie, co pokazywał chłopiec w ostatniej scenie?

Fotografie, które Haneke wykorzystał w filmie są autentyczne. Ich autorem jest francuski fotograf Luc Delahaye (nie wiem, może ta wiadomość nie jest noością, ale nie natknąłem się na nią...

zrobił na mnie wrazenie,scena w metrze taka realna...!!!!ten film bardziej mi sie podoba niz 'ukryte"tego samaego rezesera.

Film zimny, ascetyczny, bezpośredni. Coraz bardziej pociąga mnie styl tego reżysera. Niesamowicie długie ujęcia mnie zaskoczyły. Perfekcja. Zazwyczaj lubię filmy z soundtrackiem, ten mimo jego braku przykuł uwagę.
Tym razem (i w sumie kolejnym) Haneke bierze na warsztat człowieka współczesnego i otaczające go...

Kolejny ciężki film Hanekego. Porusza różne problemy, m. in. rasizmu, o co w kolorowej Francji nietrudno.

Reżyser dotknął trudnych i złożonych tematów. Całość wyszła dobrze. Film jest trudny w odbiorze, to na początek. Należy oglądać z uwagą i nie należy się zniechęcać. Z upływem czasu cierpliwość zostaje wynagrodzona. Blisko było oceny bardzo dobrej. Doskonała rola Binoche, świetna realizacja; stonowane, dłuższe ujęcia,...

sądzę, że film warty uwagi, jak ktoś już zauważył pozostaje, dobre aktualne kino

długie ujęcia, niełatwe w interpretacji sceny, jak zwykle urokliwa Juliette Binoche i ciekawie ujęty problem komunikacji międzyludzkiej.
Daje do myślenia, zaskakuje, denerwuje, nie pozostawia obojętnym.
Film zapewne nie jest swobodną fabułą na niedzielne popołudnie, co dla mnie jest akurat zaletą.

Polecam

Trochę jednak rozczarowałam się. Myślałam, że wszystkie główne postacie będzie coś łączyło, że wszystkie wątki jakoś będą się uzupełniać i stworzą pewną całość (szczególnie początek filmu to sugerował, gdy w jednej scenie mamy Juliette Binoche,
tego młodszego brata, murzyna oraz żebraczkę, czyli prawie wszystkie...

Haneke już tutaj porusza wątek, kontynuowany później w obrazie "Ukryte" - braku integracji emigrantów z byłych kolonii z rodzimą ludnością francuską. Wspólna niechęć, wrogość jest nadbudową barier kulturowych. W takich okoliczność jakikolwiek dialog a tym bardziej porozumienie jest niemożliwe. Przekaz filmu, ma...

Wiemy, że filmy tego reżysera nie są dla wszystkich gdyMarcin (09:31:05)
najlepsze jest to ze moja prace przywiozl kurier pol godziny temu każdy je rozumie. Jakkolwiek "Kod Nieznany" to pozycja z cała pewnościa obowiązkowa dla fanów tego reżysera. Wszystkie filmy Haeneki są niesamowite i zawsze pokazują problem z...

Dwie godziny nudy, którą ciężko wytrzymać. Brak akcji, film wygląda jakby twórca czerpał przyjemność z zanudzenia widza na śmierć. Film o niczym, a nawet jeśli coś niby jest w nim ukryte to przez totalne znudzenie nie chce mi się nawet nad tym zastanawiać bo cieszę się jedynie z tego, że film już się skończył i mogę...

Oczywiście nie dla każdego. Zwykły zjadacz filmów pewnie go po prostu nie zrozumie, ale
tak czy siak warto obejrzeć. Haneke jak mało który reżyser stawia wiele pytań i burzy
uporządkowany świat zwykłych zjadaczy chleba.
Film wciąga jak hipnotyczny sen. Krótkie sceny kończą się niespodziewanie. Bardzo
dobra...