film
Wożąc panią Daisy
Driving Miss Daisy1989
1h 39m
USA, lata 1948-1973. Syn pani Daisy zatrudnia dla niej czarnoskórego szofera.
Wożąc panią Daisy
reżyseria Bruce Beresford
scenariusz Alfred Uhry
produkcja USA
premiera 11 grudnia 1989 (Światowa) , 31 grudnia 1990 (Polska premiera kinowa)
Nowość
6,5
czytaj dalej
Ranking ról
Opis filmu Wożąc panią Daisy
Pani Daisy (Jessica Tandy) to żydowska staruszka. Gdy pewnego dnia rozbija samochód, jej syn (Dan Aykroyd) postanawia zatrudnić kierowcę. Wybór pada na czarnoskórego Hoke'a (Morgan Freeman). Początkowo pani Daisy jest oburzona, uważa decyzję syna za niedorzeczność i stratę pieniędzy. Nie chce jeździć z Hokiem, gani go za wszystko co robi.... czytaj dalej
Informacje o filmie Wożąc panią Daisy
boxoffice $145 793 296 na świecie $106 593 296 w USA $39 200 000 poza USA
budżet $7 500 000
na podstawie Alfred Uhry (sztuka)
studio Majestic Films International (niewymienione w czołówce) / Zanuck Company, The
tytuł oryg. Driving Miss Daisy
inne tytuły więcej
Katharine Hepburn, Bette Davis, Lucille Ball i Angela Lansbury były zainteresowane rolą pani Daisy. Studio wykonawcze rozważało także kandydaturę Bette Midler i Eddiego Murphy'ego.
Podczas posiłku Hoke na stole znajduje się butelka z sosem, która ma zakrętkę, jakiej nie było w latach 50., kiedy dzieje się akcja filmu.
Zanim Pani Daisy po raz pierwszy jedzie samochodem z Hokiem, idzie ulicą mijając domy ze świetlikami w dachach, jakich jeszcze nie było w czasach, gdy dzieje się akcja filmu (lata 50.).
"Wożąc panią Daisy" to projekt reżyserski Bruce'a Beresforda, znanego szerszej publiczności z takich filmów jak: "Pod czułą kontrolą", "Zrozumieć ciszę" czy "Podwójne zagrożenie". Scenariusz napisał Alfred Uhry, za zdjęcia odpowiedzialny był Peter James ("Diabolique", "Poznaj moich rodziców"), a muzykę stworzył genialny kompozytor Hans Zimmer... więcej
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
Bez przemocy, agresji - w zasadzie dziś już nie ma takich filmów, nawet kreskówek. I Freeman! Chyba najlepsza rola :)
Tandy gra zrzędliwą starą jędzę, Aykroyd jest przeciętny, to Freeman kradnie show. Postać poczciwego prostego Murzyna robi niemal wrażenie naturszczyka - człowieka, który tak właśnie się zachowuje w życiu i że nie zna innego języka niż Black English z southern drawlem. Gdybym nie znał go z innych filmów, myślałbym, że...
więcej
