Iluzjon: Wrzesień z Ingmarem Bergmanem
Informacja nadesłana przez dystrybutora / / 06-09-2007 13:31
We wrześniu kino Iluzjon złoży hołd niedawno zmarłemu mistrzowi kina, Ingmarowi Bergmanowi. To wyjątkowa okazja aby zapoznać się z twórczością wybitnego klasyka europejskiego kina. W przeglądzie znalazło się ponad trzydzieści (!) filmów i jeden dokument poświęcony reżyserowi.
W hallu kina od 10 września do końca miesiąca, będzie prezentowana wystawa plakatów do filmów Ingmara Bergmana.
Na koniec przeglądu, 29 września, zapraszamy miłośników twórczości Ingmara Bergmana na nocny maraton filmowy. W programie cztery filmy: "Siódma Pieczęć", dokument "Ingmar Bergman", "Twarzą w Twarz" oraz "Oko Diabła".
Bilety na cały maraton w cenie 25 zł.
Ingmar Bergman zmarł 31 lipca w swoim domu na wyspie Faro u wybrzeży Szwecji. Wraz z jego śmiercią i odejściem innego z Wielkich - Michelangelo Antonioniego, w dziejach kina zamknięta została definitywnie pewna epoka. Dzieło Bergmana to jedno z tych dokonań wielkiej indywidualności twórczej, które wpłynęło na wizerunek nie tylko kina, ale całej sztuki ubiegłego i naszego wieku. Nie chodzi przy tym ani o naśladownictwo ani kontynuację wytyczonego kierunku. Wręcz przeciwnie. Bergman należy do artystów osiągających stopień dominacji i artystycznej hegemonii, uniemożliwiający wszelkie próby powielania tego wzoru. Wielu szwedzkich reżyserów i krytyków miało mu wręcz za złe to swoiste zmonopolizowanie kinematografii skandynawskiej. Dziś jednak nikt nie ośmieli się podważać jego wyjątkowej pozycji. Waga stawianych pytań, głębia filozoficznych dociekań i rozważań nad ludzkim losem - jego sensem i rozlicznymi uwarunkowaniami nadają filmom Bergmana wymiar uniwersalny i ponadczasowy. Wiele z tych pytań ma źródło w biografii Mistrza, przede wszystkim w niełatwym dzieciństwie.
W ostatnich latach Bergman poświęcił się pracy teatralnej, zrywając z kinem po zrealizowaniu w 1982 r. autobiograficznego filmu "Fanny i Aleksander", za który Amerykańska Akademia Filmowa przyznała mu Oscara. Dorobek reżyserski Bergmana wielokrotnie znajdował uznanie w najwyższych kręgach kulturalnych. W 1986 r. paryska Sorbona nadała reżyserowi doktorat honoris causa. W 1988 r. uhonorowany został pierwszą edycją Felixa (europejskiego odpowiednika Oscara) za całokształt twórczości.
Bergman wprowadził w materię filmu coś co wydawało się jej obce: filozofię transcendentną i psychologiczną analizę sięgającą najgłębszych pokładów ludzkiej duszy. Jego twórczość przynosi jeden z najwnikliwszych portretów współczesnego człowieka, czasami przerysowany, czasami wręcz karykaturalny, zawsze jednak do głębi poruszający. Bergmana zmagania z Bogiem, porządkiem świata, własnym dzieciństwem i niemożnością pogodzenia się z samym sobą zaowocowały co najmniej kilkunastoma filmami o nadzwyczajnych walorach artystycznej wizji i niezwykłym ładunku emocjonalnej prawdy. Istotę swego kina najlepiej określił sam reżyser. W jednym z wywiadów powiedział: W moich filmach chodzi o rzecz najważniejszą, o nadanie duchowego i ludzkiego sensu cywilizacji zaspokojonych potrzeb materialnych.
Obszerna nota na stronie:
http://www.fn.org.pl/page/index.php?str=7&action=futureReviews&id=932
W hallu kina od 10 września do końca miesiąca, będzie prezentowana wystawa plakatów do filmów Ingmara Bergmana.
Na koniec przeglądu, 29 września, zapraszamy miłośników twórczości Ingmara Bergmana na nocny maraton filmowy. W programie cztery filmy: "Siódma Pieczęć", dokument "Ingmar Bergman", "Twarzą w Twarz" oraz "Oko Diabła".
Bilety na cały maraton w cenie 25 zł.
Ingmar Bergman zmarł 31 lipca w swoim domu na wyspie Faro u wybrzeży Szwecji. Wraz z jego śmiercią i odejściem innego z Wielkich - Michelangelo Antonioniego, w dziejach kina zamknięta została definitywnie pewna epoka. Dzieło Bergmana to jedno z tych dokonań wielkiej indywidualności twórczej, które wpłynęło na wizerunek nie tylko kina, ale całej sztuki ubiegłego i naszego wieku. Nie chodzi przy tym ani o naśladownictwo ani kontynuację wytyczonego kierunku. Wręcz przeciwnie. Bergman należy do artystów osiągających stopień dominacji i artystycznej hegemonii, uniemożliwiający wszelkie próby powielania tego wzoru. Wielu szwedzkich reżyserów i krytyków miało mu wręcz za złe to swoiste zmonopolizowanie kinematografii skandynawskiej. Dziś jednak nikt nie ośmieli się podważać jego wyjątkowej pozycji. Waga stawianych pytań, głębia filozoficznych dociekań i rozważań nad ludzkim losem - jego sensem i rozlicznymi uwarunkowaniami nadają filmom Bergmana wymiar uniwersalny i ponadczasowy. Wiele z tych pytań ma źródło w biografii Mistrza, przede wszystkim w niełatwym dzieciństwie.
W ostatnich latach Bergman poświęcił się pracy teatralnej, zrywając z kinem po zrealizowaniu w 1982 r. autobiograficznego filmu "Fanny i Aleksander", za który Amerykańska Akademia Filmowa przyznała mu Oscara. Dorobek reżyserski Bergmana wielokrotnie znajdował uznanie w najwyższych kręgach kulturalnych. W 1986 r. paryska Sorbona nadała reżyserowi doktorat honoris causa. W 1988 r. uhonorowany został pierwszą edycją Felixa (europejskiego odpowiednika Oscara) za całokształt twórczości.
Bergman wprowadził w materię filmu coś co wydawało się jej obce: filozofię transcendentną i psychologiczną analizę sięgającą najgłębszych pokładów ludzkiej duszy. Jego twórczość przynosi jeden z najwnikliwszych portretów współczesnego człowieka, czasami przerysowany, czasami wręcz karykaturalny, zawsze jednak do głębi poruszający. Bergmana zmagania z Bogiem, porządkiem świata, własnym dzieciństwem i niemożnością pogodzenia się z samym sobą zaowocowały co najmniej kilkunastoma filmami o nadzwyczajnych walorach artystycznej wizji i niezwykłym ładunku emocjonalnej prawdy. Istotę swego kina najlepiej określił sam reżyser. W jednym z wywiadów powiedział: W moich filmach chodzi o rzecz najważniejszą, o nadanie duchowego i ludzkiego sensu cywilizacji zaspokojonych potrzeb materialnych.
Obszerna nota na stronie:
http://www.fn.org.pl/page/index.php?str=7&action=futureReviews&id=932