PWA prezentuje nowy album w serii Polska Szkoła Dokumentu
Informacja nadesłana przez wydawcę / 05-09-2008 08:22
Gryczełowska, Kamieńska i Halladin to trzy wielkie indywidualności Polskiej Szkoły Dokumentu. Każda z nich w odmienny sposób maluje w swoich filmach wizję Polski lat 60., 70. i 80. Trudno wyobrazić sobie polskie kino dokumentalne bez ich filmów, (...) nie tworzyły nigdy filmów wspólnie, ich dokonań także nie łączono jakimś wspólnym mianownikiem i nie zestawiano razem, tak jak my to czynimy w niniejszym wyborze. Niemniej twórczość tych trzech dokumentalistek wiele łączy. Na tle innych filmów wyróżniają się szczególną perspektywą spojrzenia. Ich autorki przyjmują postawę „czułego obserwatora", który patrzy na świat wnikliwie i serdecznie. Obiektywy ich kamer przyglądają się z uwagą sprawom kameralnym, odkrywając w nich pasjonujący mikrokosmos ludzkich problemów.
Mikołaj Jazdon, fragment tekstu książeczki towarzyszącej płytom DVD
Krystyna Gryczełowska: Sądzę, że każdemu z nas potrzebna jest czasem chwila refleksji, zadumania się nad światem, otaczającą nas rzeczywistością. Dobry, głęboki film dokumentalny pozwala przeżyć takie chwile, wspaniałe momenty dostrzeżenia w życiu, świecie czegoś nowego, co dotąd kryło się przed naszym wzrokiem, póki ktoś nam tego nie pokazał.
Wypowiedź z ankiety "Obserwacja i synteza", "Kino" 1978 nr 22
Irena Kamieńska: Robiąc filmy dokumentalne wzbogacam swoje życie o życie innych ludzi, moich bohaterów, o problemy innych ludzi, o sprawy, z którymi nigdy bym się nie spotkała, gdyby nie film. Zawsze interesował mnie człowiek, nosiciel swojego losu, jakiejś prawdy, której nikt inny poza nim nie zna.
Z książki "Chełmska 21. 50 lat Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych w Warszawie" pod redakcją Bożeny Janickiej i Andrzeja Kołodyńskiego, Warszawa 2000
Danuta Halladin: Mnie osobiście najbardziej interesują w dokumencie sprawy kameralne, o niewielkiej, mało rozbudowanej akcji. A świat dziecka jest na tyle interesujący, że ani ubóstwo akcji, wnętrz czy dekoracji nie jest żadną istotną przeszkodą dla reżysera.
"O dwóch światach dziecka mówi Danuta Halladin", "Kamera" 1961 nr 8
Polska Szkoła Dokumentu Gryczełowska/Halladin/Kamieńska
czas: 342 min., napisy: ang., franc., ros., niem.
DVD 1 - Krystyna Gryczełowska:
1. "Siedliszcze", 1960 r.
2. "Wtorki, czwartki i soboty", 1965 r.
3. "Nazywa się Błażej Rejdak, mieszka we wsi Rożnica w Jędrzejowskim Powiecie", 1968 r.
4. "24 godziny Jadwigi L.", 1967 r.
5. "90 dni w roku", 1968 r.
6. "Nasze znajome z Łodzi", 1971 r.
7. "...W lutym 1971", 1971 r.
8. "Studnia", 1986 r.
DVD 2 - Danuta Halladin:
1. "I Klasa", 1960 r.
2. "Moja ulica", 1965 r.
3. "Rodzina", 1971 r.
4. "Wejść między ludzi", 1973 r.
5. "Próg", 1975 r.
6. "Łódzki życiorys", reż. wspólnie z Lidią Zonn, 1984 r.
DVD 3 - Irena Kamieńska:
1. "Dzień dobry, dzieci", 1966 r.
2. "Zapora", 1976 r.
3. "Piękna, mroźna polska zima", 1978 r.
4. "Robotnice", 1981 r.
5. "Dzień za dniem", 1988 r.
6. "Misjonarki miłości", reż. wspólnie z Jadwigą Zajicek, 1991 r.
7. "Mgła", 1993 r.
8. "Kościół na Górze Syjon", 1996 r.
Mikołaj Jazdon, fragment tekstu książeczki towarzyszącej płytom DVD
Krystyna Gryczełowska: Sądzę, że każdemu z nas potrzebna jest czasem chwila refleksji, zadumania się nad światem, otaczającą nas rzeczywistością. Dobry, głęboki film dokumentalny pozwala przeżyć takie chwile, wspaniałe momenty dostrzeżenia w życiu, świecie czegoś nowego, co dotąd kryło się przed naszym wzrokiem, póki ktoś nam tego nie pokazał.
Wypowiedź z ankiety "Obserwacja i synteza", "Kino" 1978 nr 22
Irena Kamieńska: Robiąc filmy dokumentalne wzbogacam swoje życie o życie innych ludzi, moich bohaterów, o problemy innych ludzi, o sprawy, z którymi nigdy bym się nie spotkała, gdyby nie film. Zawsze interesował mnie człowiek, nosiciel swojego losu, jakiejś prawdy, której nikt inny poza nim nie zna.
Z książki "Chełmska 21. 50 lat Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych w Warszawie" pod redakcją Bożeny Janickiej i Andrzeja Kołodyńskiego, Warszawa 2000
Danuta Halladin: Mnie osobiście najbardziej interesują w dokumencie sprawy kameralne, o niewielkiej, mało rozbudowanej akcji. A świat dziecka jest na tyle interesujący, że ani ubóstwo akcji, wnętrz czy dekoracji nie jest żadną istotną przeszkodą dla reżysera.
"O dwóch światach dziecka mówi Danuta Halladin", "Kamera" 1961 nr 8
Polska Szkoła Dokumentu Gryczełowska/Halladin/Kamieńska
czas: 342 min., napisy: ang., franc., ros., niem.
DVD 1 - Krystyna Gryczełowska:
1. "Siedliszcze", 1960 r.
2. "Wtorki, czwartki i soboty", 1965 r.
3. "Nazywa się Błażej Rejdak, mieszka we wsi Rożnica w Jędrzejowskim Powiecie", 1968 r.
4. "24 godziny Jadwigi L.", 1967 r.
5. "90 dni w roku", 1968 r.
6. "Nasze znajome z Łodzi", 1971 r.
7. "...W lutym 1971", 1971 r.
8. "Studnia", 1986 r.
DVD 2 - Danuta Halladin:
1. "I Klasa", 1960 r.
2. "Moja ulica", 1965 r.
3. "Rodzina", 1971 r.
4. "Wejść między ludzi", 1973 r.
5. "Próg", 1975 r.
6. "Łódzki życiorys", reż. wspólnie z Lidią Zonn, 1984 r.
DVD 3 - Irena Kamieńska:
1. "Dzień dobry, dzieci", 1966 r.
2. "Zapora", 1976 r.
3. "Piękna, mroźna polska zima", 1978 r.
4. "Robotnice", 1981 r.
5. "Dzień za dniem", 1988 r.
6. "Misjonarki miłości", reż. wspólnie z Jadwigą Zajicek, 1991 r.
7. "Mgła", 1993 r.
8. "Kościół na Górze Syjon", 1996 r.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
