Spotkaj się z twórcami filmu "Tatarak"
Informacja nadesłana przez dystrybutora / 19-10-2009 17:27
Z okazji premiery na DVD filmu "Tatara" w najbliższy czwartek (22 października) odbędzie się spotkanie z twórcami filmu Andrzejem Wajdą, Jadwigą Jankowską-Cieślak i Janem Englertem. Dystrybutor filmu, firma Tim Films Studio, zaprasza wszystkich fanów do warszawskiego Empiku przy ulicy Marszałkowskiej o godz. 17.00
Marta (Krystyna Janda), kulturalna kobieta w średnim wieku, która jest żoną Doktora (Jan Englert) z małego miasteczka, nie zdaje sobie sprawy ze swojej śmiertelnej choroby. Pewnego dnia poznaje znacznie młodszego mężczyznę, Bogusia (Paweł Szajda), który oczarowuje ją swoją młodością i prostotą. Ich niewinne spotkania na brzegu rzeki są naznaczone wzajemną fascynacją, lecz kres kładzie im nagły i okrutny kaprys losu. To dopiero pierwsza warstwa tej wielowymiarowej historii, bo "Tatarak" jest również filmem o tworzeniu filmu, a Andrzej Wajda przeplata fabułę autentycznymi monologami Krystyny Jandy na temat przedwczesnej śmierci jej męża, cenionego operatora Edwarda Kłosińskiego.
"Tatarak" to subtelna i wzruszająca historia o niemożliwej miłości, a zarazem osobista wypowiedź reżysera o odwiecznych tematach: miłości, która przychodzi za późno, i śmierci, która zawsze przychodzi za wcześnie.
Marta (Krystyna Janda), kulturalna kobieta w średnim wieku, która jest żoną Doktora (Jan Englert) z małego miasteczka, nie zdaje sobie sprawy ze swojej śmiertelnej choroby. Pewnego dnia poznaje znacznie młodszego mężczyznę, Bogusia (Paweł Szajda), który oczarowuje ją swoją młodością i prostotą. Ich niewinne spotkania na brzegu rzeki są naznaczone wzajemną fascynacją, lecz kres kładzie im nagły i okrutny kaprys losu. To dopiero pierwsza warstwa tej wielowymiarowej historii, bo "Tatarak" jest również filmem o tworzeniu filmu, a Andrzej Wajda przeplata fabułę autentycznymi monologami Krystyny Jandy na temat przedwczesnej śmierci jej męża, cenionego operatora Edwarda Kłosińskiego.
"Tatarak" to subtelna i wzruszająca historia o niemożliwej miłości, a zarazem osobista wypowiedź reżysera o odwiecznych tematach: miłości, która przychodzi za późno, i śmierci, która zawsze przychodzi za wcześnie.