Paul Scofield I

Wielki aktor szekspirowski, wybitny interpretator repertuaru klasycznego. Laureat Oscara za rolę Thomasa Morusa w filmie Freda Zinnemanna ''Oto jest głowa zdrajcy''. W wieku 17 lat został członkiem Croyden Repertory Theatre, rok później zadebiutował na scenie u boku Lawrence'a Oliviera. Wierny teatrowi, w filmach pojawia się rzadko (w 1946 roku odrzucił nawet propozycję siedmioletniego kontraktu w Hollywood). Po debiucie filmowym w 1955 roku (obok Olivii de Havilland w ''Tej damie''), na jego kolejny występ przed kamerami trzeba było czekać dziewięć lat. W 1964 roku w obrazie Johna Frankenheimera ''Pociąg'' wcielił się w rolę nazisty Von Waldheima, mając za filmowego rywala Burta Lancestera. Kolejnym filmem był cieszący się dużym uznaniem wśród krytyków i widzów obraz Freda Zinnemanna ''Oto jest głowa zdrajcy''. Scofield ponownie wcielił się w rolę Morusa, bowiem w latach 1960-62 odtwarzał tą postać na scenie. Zdobył za nią Nagrodę Tony. Kolejny ważną rolą filmową jest postać Księgowego w niezbyt udanej adaptacji Anthony'ego Friedmana dramatu ''Bartelby''. Rola Scofielda ratowała film, krytyka ponownie piała z zachwytu. W 1971 wcielił się w tytułową postać zrobionego dla telewizji przez samego Petera Brooka ''Króla Leara''. Następnie partnerował Alainowi Delon i Burtowi Lancasterowi w thrillerze Michaela Winnera ''Scorpio''. Wielki zachwyt wzbudził w 1973 roku wcielając się w postać zrezygnowanego męża Katharine Hepburn w dramacie Tony'ego Richardsona ''Delikatna równowaga''. Opowieść o życiu amerykańskiej rodziny była adaptacją nagrodzonej Pulitzerem sztuki Edwarda Albee. Krytyka słusznie podkreślała, że najwartościowszymi elementami tego filmu są świetne dialogi oraz kapitalne role Scofiela, Hepburn oraz Lee Remick. Ciekawym doświadczeniem był ''Duch pani Corbett''- komedia s-f z Johnem Hurtem i Burgessem Meredithem. Później na ekranie pojawiał się bardzo rzadko, szczególnie w wyrazistych epizodach, m.in. w ''Henryku V'' Branagha, ''Hamlecie'' Zeffirellego (Hamleta grał Mel Gibson), czy w ''Czarownicach z Salem'' Hytnera. Wybitną kreację stworzył również w dramacie Roberta Redforda ''Quiz Show''. Za rolę Marka Van Dorena, ojca teleturniejowego oszusta, zdobył nominację do Oscara. W 1950 zadebiutował jako reżyser teatralny sztuką ''Pericles''. Zarówno w kinie, jak i ukochanym teatrze, Scofield stworzył wiele genialnych kreacji, a jego ascetyczne, pełne dystansu i mądrości aktorstwo, na zawsze pozostanie symbolem doskonałego warsztatu i ogromnej wrażliwości jednego z największych brytyjskich aktorów XX wieku.