Recenzja filmu

Uprowadzona (2008)

Niedawno miałem okazję obejrzeć francuski film "Uprowadzona". Za scenariusz odpowiada duet, który pracował przy "Transporterze", czyli Luc Besson i Robert Mark Kamen, a za kamerą stanął mniej znany Pierre Morel. Do seansu byłem nastawiony pozytywnie, gdyż wcześniej przeczytałem wiele przychylnych komentarzy internautów. Na wstępie powiem, że moje oczekiwania zostały w pełni spełnione, a może nawet dostałem ciut więcej. Bryan jest emerytowanym szpiegiem, który ma 17-letnią córkę Kim. Ponieważ jest rozwodnikiem, swoją pociechę widuje jedynie przy takich okazjach, jak urodziny czy imieniny. Pewnego razu Kim prosi go o zgodę na wyjazd do Paryża razem z przyjaciółką. Ojciec, który z początku ma obawy, ostatecznie ustępuje. Gdy dziewczyny dolatują do Francji, nawiązują dziwną znajomość z pewnym chłopakiem o imieniu Peter, który odwozi je pod mieszkanie, a następnie zaprasza na imprezę. Niedługo potem do Kim dzwoni Bryan. W trakcie tej rozmowy dochodzi do porwania jej koleżanki, a zaraz potem Bryan jest telefonicznym świadkiem uprowadzenia własnej córki. Dowiaduje się, że ma 96 godzin, więc zaopatrzony w swoje doświadczenie wyrusza na pomoc. Po przeczytaniu opisu "Uprowadzonej" może się wydawać, że to kolejny efekciarski film akcji, które z roku na rok są niestety coraz gorsze. Na szczęście w tym przypadku postarano się i o lepszy scenariusz, i o wykonanie. "Uprowadzona" zaczyna się od trzęsienia ziemi, którego siła w miarę rozwoju akcji staje się coraz większa. Dynamiczne pościgi, brutalne bijatyki i krwawe strzelaniny to tylko część tego, co ucieszy widza podczas seansu. Jednak największą atrakcją jest nasz bohater ratujący swoją córunię, aczkolwiek dla mnie trochę przerysowany. Nie przebiera w środkach, tylko z zimną krwią pokonuje kolejne przeszkody przybierające postać ludzi. Choć już na samym początku filmu dostajemy usprawiedliwienie jego skuteczności w postaci faktu, że był genialnym szpiegiem, jakoś trudno mi uwierzyć w tę całą historię. Jeden człowiek przemierza kawał świata, po czym bezwzględnie morduje wszystkich bandytów i powoduje efektowne wybuchy, a wszystko to kończy się happy endem. Podejrzewam, że gdyby zaszła taka potrzeba, Bryan przewróciłby nawet Wieżę Eiffla. Powoduje to jednak, że świetnie grający Liam Neeson na czas trwania filmu stanie się idolem żeńskiej części publiczności. Natomiast panom będzie musiała wystarczyć przeciętna gra Maggie Grace i jedynie dobra kreacja utalentowanej Famke Janssen. Stronę wizualną uzupełniają realistyczne, a co za tym idzie rewelacyjne efekty specjalne i bardzo dobra muzyka Nathaniela Mechaly. Zastanówmy się teraz, czy w środku tego jakże pięknego opakowania znajduje się jakaś zawartość. Na pewno jest jej niewiele, ale cieszmy się, że jest w ogóle. "Uprowadzona" jest przestrogą dla imigrantów wyjeżdżających do Francji. Możemy się jedynie domyślać, że gdyby przyjaciółka Kim nie była tak napalona, dziewczyny spotkałby inny los. Może gdyby nie okazywały zainteresowania nowo poznanym Peterem, chłopak uznałby je za trudny łup i odpuścił. Drugą, a zarazem ostatnią treścią, jaką udało mi się wyłapać, jest handel żywym towarem. Niestety poświęcono mu zaledwie pięć minut, na co składa się prezentacja dziewczyn i krótka licytacja. Można było to trochę rozwinąć, a z racji tego, że film nie jest nadzwyczaj długi, dziesięć minut w tę czy w tamtą stronę nie zrobiłoby wielkiej różnicy. Reasumując, "Uprowadzona" to typowo rozrywkowe kino. Przystępując do seansu wystarczy na czas jego trwania wyłączyć szare komórki, a po jego zakończeniu nie będziecie zawiedzeni.