Chcąc uciec od przeszłości, malarz Johan wraz z żoną, osiedlają się na odludnej wysepce u wybrzeży Bałtyku. Ma to być miejsce odpoczynku i równowagi, wokół cisza i przyroda, wymarzone miejsce spokojnej pracy dla artysty. Jednak i w tak bardzo odciętym od świata zakątku, koszmary odnajdują Johana, powracają do niego już nie tylko we śnie. Tym razem zły sen zaczyna się, gdy na piasku, niedaleko okna kuchennego ich domu, Johan wraz z żoną Almą odkrywają ślady stóp.
Bohaterowie Bergmana to ludzie szukajacy prawdy o sobie, o Bogu, o świecie, o życiu, o śmierci... To ludzie skazani na cierpienie z powodu bycia. Dla wielu z nich życie stanowi próbę zbyt bolesną, aby zachować normalność. Wrażliwość ich wnętrza powoduje, że przekraczają cienką granicę między prawdą a fałszem,...
Ponura sceneria wysepki na Bałtyku i ich dwoje: nękany demonami artysta oraz jego żona, coraz bardziej zagubiona wobec szaleństwa męża. Sugestywna atmosfera, spora liczba symboli i surrealistyczne wizje. Ci jednak, którzy po "Godzinie wilka" będą oczekiwać horroru w tradycyjnym rozumieniu tegoż pojęcia (a wnioskując po...
więcejWedług legendy: "godzina wilka" to czas, w którym umiera najwięcej ludzi, ale i najwięcej się rodzi. Bergman zabiera nas na odludną wyspę, gdzie wspólnie, lecz tylko na pozór, żyją Johan i Alma. On wyalienowany artysta, ona wierna żona. Choć w przypadku twórczości Begmana trudno mówić o jakiejkolwiek gatunkowości,...
Eksperyment formalny szwedzkiego reżysera, który chyba nie bardzo mu wyszedł, choć mnie osobiście się podobał. Wygląda jakby w „Godzinie wilka” chciał połączyć swój charakterystyczny styl z kinem grozy. W efekcie powstał film niejednorodny, pełen ostrych kontrastów i w gruncie rzeczy mniej prowokacyjny...