Bogusław Linda

"Bogusław Linda jest niemal etatowym laureatem aktorskich nagród na festiwalach w Gdyni, żaden krytyk nie może odmówić mu talentu, a jednocześnie udała mu się sztuka niezwykła: potrafił przejść granicę pokoleń. Kiedyś - niespokojny, zbuntowany wobec otaczającej go rzeczywistości, nie potrafiący znaleźć dla siebie miejsca w świecie pełnym fałszu i zakłamania - był idolem generacji "Solidarności". A teraz, choć przekroczył czterdziestkę, nie lubiący polityki, coraz bardziej cyniczny, z coraz większym dystansem do siebie i wszystkiego, co dzieje się wokół, jest idolem następnej generacji widzów" (Gwiazdy w zbliżeniu, red. J. Lutomski, Warszawa 1995, s. 101-102). 

Bogusław Linda jest absolwentem PWST w Krakowie, tam też w grudniu 1975 roku debiutował na scenie Teatru Starego im. Heleny Modrzejewskiej. Później występował w Teatrze Polski we Wrocławiu oraz Współczesnym i Studio w Warszawie. W latach 1977-1981 był wykładowcą we wrocławskiej filii krakowskiej PWST. W filmie debiutował w roku 1973 wielką rolą w serialu "Czarne chmury". Od początku skupił na sobie uwagę krytyków i publiczności zyskując wiele pochlebnych recenzji. Niestety, wiele z jego filmów, które zrobił w okresie od 1981 do 1982 roku zostało zatrzymanych przez cenzurę i wyemitowano je dopiero po roku 1987. Obecnie Linda jest najpopularniejszym i najlepiej zarabiającym aktorem polskim. Pozycję swoją zawdzięcza reżyserowi Władysławowi Pasikowskiemu, który zaangażował go do do swojego debiutanckiego filmu "Kroll". Obraz stał się przebojem, a Bogusław stał się etatowym "twardym facetem" polskiego kina.

W 1988 roku aktor debiutował po drugiej stronie kamery reżyserując film "Koniec", a trzy lata później zrobił obraz "Seszele". Linda również okazyjnie zajmuje się muzykowaniem. W 1997 roku nagrał piosenkę "I'm your man", która znalazła się na ścieżce dźwiękowej filmu "Sara".

Jest jedną z największych gwiazd polskiego kina. Współpracował z najlepszymi polskimi reżyserami. W swojej bogatej karierze grywał różne role, od młodych, niszczonych przez komunistyczny system inteligentów po zbuntowanych gangsterów.

Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie. W grudniu 1975 roku debiutował na deskach Starego Teatru w przedstawieniu "Białe ogrody". Na dużym ekranie pojawił się po raz pierwszy w filmie "Dagny", jednak trzy lata wcześniej zagrał halabardnika w serialu "Czarne chmury". W 1980 roku dostał swoją pierwszą ważną rolę w filmie Agnieszki Holland "Gorączka. Dzieje jednego pocisku". Kolejny rok okazał się przełomowym w jego karierze. Wystąpił mi.in. w filmie Andrzeja Wajdy "Człowiek z żelaza", gdzie wcielił się w rolę Dzidka, młodego inteligenta zaangażowanego w wydarzenia Sierpnia '80. W tym samym roku zagrał znów w filmie Agnieszki Holland "Kobieta samotna" oraz "Przypadku" Krzysztofa Kieślowskiego.

Pod koniec lat 80-tych zaczął grywać "twardych facetów" (m.in. w "Zabij mnie glino", "Porno"). Współpraca z Władysławem Pasikowskim ("Kroll", "Psy" i "Psy II: Ostatnia Krew") przyniosły aktorowi ogromną popularność i statut gwiazdy. Wystąpił również w ekranizacjach takich jak "Danton", "Pan Tadeusz" i "Quo vadis".

W 1988 roku zadebiutował jako reżyser filmem "Koniec". Dwa lata później nakręcił kontrowersyjne "Seszele", potem "Sezon na leszcza" i "Jasne błękitne okna".

Jest współzałożycielem Warszawskiej Szkoły Filmowej (Polska).