Michael Cimino I

Michael Cimino studiował grafikę w Michigan State oraz architekturę, malarstwo i historię sztuki w Yale. Po ukończeniu studiów zajmował się kręceniem filmów reklamowych i dokumentalnych. Pisał także scenariusze, m.in. do filmów "Niemy wyścig" i "Siła magnum". W roku 1974 za sprawą aktora, reżysera i producenta Clinta Eastwooda zadebiutował na dużym ekranie jako reżyser filmu "Piorun i Lekka Stopa" z udziałem samego Eastwooda i Jeffa Bridgesa. Jednak największym sukcesem Cimino okazał się głęboki i wzruszający obraz "Łowca jeleni", który przyniósł mu dwa Oscary (za najlepszy film i reżyserię) oraz wywołał skandal na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie Zachodnim.

Totalną klapą komercyjną i artystyczną okazał się western "Wrota niebios", który - jak się powszechnie uważa - doprowadził do bankructwa wytwórnię United Artists. Klęska filmu w dużym stopniu zadecydowała o przebiegu kariery tego z pewnością nie pozbawionego talentu twórcy. Jego kolejne obrazy nie odnosiły znaczących sukcesów. O ile "Rok smoka" zyskał pochlebne opinie, o tyle "Sycylijczyk" krytykowany był za ukazanie włoskiego kryminalisty Salvatore Giuliano jako bohatera. Nie zyskał uznania krytyków ani widzów także jego remake słynnego thrillera z 1955, czyli "Godziny rozpaczy" z udziałem Anthony'ego Hopkinsa i Mickey'a Rourke'a. Ostatni film Cimino zrealizował w 1996 roku, obraz nosił tytuł "Dogonić słońce", a główne role zagrali w nim Woody Harrelson, Jon Seda i Anne Bancroft.