Piękna historia. Te płaszczyki wyrzucane przez okna pociągu bo przydadzą się zostającemu rodzeństwu....

Wśród Netflixowej tandety z nachalnym wciskaniem wątków LGBT da się znaleźć i taką filmową perełkę - prawdziwe dzieło sztuki. Polecam

Przepiękny film w duchu włoskiego realizmu. Oglądając film przypomina mi się zdanie z Małego Księcia: jeśli coś kochasz puść to wolno. - Ale czy oby na pewno tak jest ? Sytuacja nie do wyobrażenia dla mnie jako matki:(

W latach 1945-52 z inicjatywy Związku Kobiet Włoskich powstał projekt wspierany głównie przez Włoską Partię Komunistyczną, ale też inne organizacje(m.in. Kościół Katolicki). Polegał on na wywożeniu dzieci z biednego południa do bogatszej północy na okres od kilku miesięcy do kilku lat. Miało to związek z ogromną biedą,...

Język Ardone, którym opisuje relację Amerigo z matką i ją samą jest nie do pokazania, wiem.

Piękna podróż do Neapolu.
Historia z duszą. Warto obejrzeć

Bardzo dobry film, trochę do przemyśleń, trochę do wzruszeń, takie typowe dobre włoskie kino.
Wyśmienita rola młodego aktora grającego Amerigo - świetny chłopaczek! :)

Tylko ten tytuł :D XD Zastanawiam się kto tak móżdżył, że wymóżdżył takiego potworka? Włoski tytuł to mniej więcej "Dziecięcy pociąg", no niech by...

to znowu popłynęlim z tłumaczeniem tytułu...

Film przedstawia historię osadzoną w mało znanej, ale niezwykle istotnej części włoskiej powojennej rzeczywistości, rzucając światło na dramatyczne losy tysięcy dzieci, które w latach 1945–1952 wzięły udział w wyjątkowym projekcie pomocowym.

W tamtym czasie południe Włoch zmagało się z ogromnym kryzysem — głodem,...

Znacie podobne filmy ?

Film pełen emocji, ale też bardzo dobrze zagrany. Świetna rola Amerigo i jego Matki. Doskonale poprowadzony wątek złożonych relacji między Matką a Synem. Dobrze oddany klimat powojennych Włoch i różnice pomiędzy Południem i Północą tego kraju. Młodzi aktorzy bardzo prawdziwi w swoich rolach. Film wzruszający, ale nie...

Powiem krótko. Wzruszyłem się. A niby mam serce z lodu.

Film ogląda się dobrze. Historia poruszająca, trochę melancholijna. We mnie osobiście obraz nie wzbudził jakiś większych emocji i za pewno na długo w pamięci nie zapadnie. 6/10

Komunistyczna propaganda w stalinowskim wydaniu. Dobrzy komuniści opiekują się biednymi dziećmi, dzięki czemu świat jest piękniejszy. Jest nawet bezpośrednie nawiązanie do słów włoskiego komunisty Antonio Gramsciego, który jest ojcem chrzestnym Unii Europejskiej.