Recenzja filmu

Incepcja (2010)

"Incepcja" to jeden z najbardziej oczekiwanych filmów tego roku. Christopher Nolan od miesięcy podsycał zainteresowanie fanów, prezentując coraz to bardziej intrygujące materiały promocyjne. Zachęcająca jest również gwiazdorska obsada na, czele której stoi Leonardo DiCaprio, obecnie jeden z najbardziej popularnych amerykańskich aktorów. Twórcy "Mrocznego Rycerza" udało się pozyskać również niezwykle cenionego kompozytora muzyki filmowej Hansa Zimmera. O czym opowiada ten hucznie zapowiadany film i czego można się po nim spodziewać?

"Incepcja" to historia Doma Cobba (Leonardo DiCaprio), człowieka, który zajmuje się pozyskiwaniem informacji ukrytych w ludzkiej podświadomości. Dzięki technologii pozwalającej na przebywanie w snach innych ludzi kradnie sekrety, których nie sposób poznać w świecie rzeczywistym. Jest również poszukiwany przez władze USA, które oskarżają go o morderstwo. Kiedy nie udaje mu się wypełnić misji powierzonej przez potężną korporację znajduje się pomiędzy młotem a kowadłem. Może ukrywać się przed groźnymi pracodawcami lub przyjąć ofertę japońskiego bogacza Saito (Ken Watanabe), który jest w stanie umorzyć postępowanie przeciwko Domowi. Rzecz w tym, że to, czego wymaga od niego nowy zleceniodawca, to najtrudniejsze zadanie, jakie mogą wyobrazić sobie ludzie pracujący w jego branży.

Cobb przyjmuje propozycję, kompletuje zespół i rusza w podróż w głąb ludzkiego umysłu. W tym momencie otrzymujemy niezwykły popis wyobraźni angielskiego reżysera, który prezentuje nam świat snu, który z pewnością zaskoczy niejednego kino maniaka. Sen w wizji Christophera Nolana jest czymś jednocześnie dającym wielkie możliwości i podlegającym surowym ograniczeniom. Możemy świadomie kreować miasta, postaci, kpić sobie z zasad fizyki czy bez żadnych konsekwencji zabijać ludzi. Sen jest jak gra komputerowa, w której niemożliwe staje się możliwe. Ale jest również jak narkotyk. Nawet tacy specjaliści jak główny bohater mogą się od niego uzależnić, podejmować zgubne próby oszukiwania śmierci czy wreszcie zagubić się pomiędzy snem a jawą. Ostatecznie człowiek zda sobie sprawę z tego jak słabo rozumie to z czym obcuję, lub straci rozum próbując ujarzmić niezbadany rejon podświadomości. Reżyser niemal do końca filmu prezentuje nam mechanizmy rządzące środowiskiem,w którym poruszają się bohaterowie, ale nadal jest ono nieprzewidywalne, jego struktura zbyt złożona, niestabilna i nieprzenikniona.

Jak w tych nietypowych okolicznościach radzą sobie aktorzy? Pod względem psychologii postaci najciekawszą kreację stworzyła moim zdaniem Marion Cotillard. Jej postać, Mal, jest pełna sprzeczności. Jej intencje i naturę zdecydowanie najtrudniej zrozumieć. Bardzo dobrze zaprezentowali się również aktorzy młodego pokolenia, przede wszystkim Ellen Page grająca wścibską studentkę architektury, której ciekawość nie zna granic. Leonardo DiCaprio, Michael Caine czy Ken Watanabe to marki, które nie zawodzą.

Minimalistyczna muzyka dobrze wpisywała się w klimat filmu, pan Wally Pfister uraczył nas wieloma pięknymi ujęciami (np. pościg czy lawina). Efekty specjalne są wykorzystywane z umiarem i nie przesłaniają fabuły. Akcja nie zwalnia nawet na chwilę, twórcy zrobili wszystko, aby widz wyczekiwał kolejnego zwrotu akcji, który uczyni tę historię jeszcze bardziej skomplikowaną i porywającą.

Nowy projekt Christophera Nolana jest z pewnością czymś unikatowym na tle współczesnych superprodukcji. Reżyser rzuca wyzwanie widzowi, wymaga od niego skupienia i analizy tego, co widzi i słyszy. Sądzę, że jest to produkcja, która zadowoli zarówno fanów widowisk pokroju "Mrocznego Rycerza", jak i zwolenników zagmatwanych historii prezentowanych w "Prestiżu" czy "Memento".