film
Długie pożegnanie
The Long Goodbye1973
1h 52m
Prywatny detektyw Philip Marlowe bada okoliczności samobójstwa przyjaciela, który krótko przed śmiercią poprosił go o pomoc w dostaniu się do Meksyku.
Długie pożegnanie
reżyseria Robert Altman
scenariusz Leigh Brackett
produkcja USA
premiera 7 marca 1973 (Światowa)
nagrody Film otrzymał nagrodę
Nowość
Popularna
Duch Antonioniego. Na filarach dekonstrukcji (tak wielu rzeczy) niesie się poezja. Bogaty, otwarty, kompletny i zawarty – albo nawet zawierający. Znakomity.
czytaj dalej
Ranking ról
Opis filmu Długie pożegnanie
"Elliott Gould w jednej ze swoich najlepszych kreacji" (Esquire) - roli słynnego detektywa Philipa Marlowe'a, w fascynującej adaptacji powieści Raymonda Chandlera w reżyserii Roberta Altmana. W pozostałych rolach występują Nina Van Pallandt i Sterling Hayden, scenariusz napisała Leigh Brackett ("Wielki sen"). Prywatny detektyw z Los... czytaj dalej
Informacje o filmie Długie pożegnanie
premiera 7 marca 1973 (Światowa)
na podstawie Raymond Chandler (powieść)
studio E-K-Corporation
tytuł oryg. The Long Goodbye
inne tytuły więcej
Prowadzono rozmowy z Howardem Hawksem i Peterem Bogdanovichem w sprawie wyreżyserowania filmu.
Film nakręcono w Los Angeles, Malibu, Pasadenie, West Hollywood (Kalifornia, USA) oraz w Meksyku.
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
Czytając recenzje można by odnieść wrażenie, że jest to film na miarę "Chinatown" Polańskiego, ale w żadnym wypadku nie da się tych obrazów porównać... bo Długie pożegnanie nawet w połowie nie jest filmem tak wybitnym jak właśnie Chinatown. Akcja tu niespecjalnie się klei, wszystko jest rozwleczone do granic...
Dlaczego? Bo na przykład niemal każdy bohater, nawet występujący na ekranie 2 minuty, jest zapamiętywalny - ma się potem wrażenie, że znamy go lepiej niż niejednego bohatera tasiemcowego serialu. Przykłady: np.ów mały rudzielec, dr Verringer, opisany jest kontrastami, najpierw coś ukrywa, potem żąda pieniędzy, później...
więcej
Mam wrażenie, że w trakcie realizacji tego filmu wszyscy byli naćpani albo pijani - nie tylko te panienki, które ćwiczyły jogę ale co gorsza scenarzysta i reżyser również. Z powieści Chandlera zostały tylko nazwiska, reszta to totalne nieporozumienie. Jest kilka niezłych momentów w tym filmie ale z oryginałem to nie ma...
więcej
Wizualnie film jest cudny - morze, plaża, piękne palmy, błękitne niebo, cisza, spokój, przyjemna, powolna, uspokajająca muzyka, nic tylko w upalny, letni wieczór położyć się w hamaku, ewentualnie na leżaku i oglądać. Charakterystyczne dla Altmana tworzenie niepowtarzalnego nastroju - i w tym przypadku jest to nastrój...
więcej
