85-letni André (André Dussollier) doznaje udaru i kończy częściowo sparaliżowany w szpitalu. Przyzwyczajony do wygodnego i dynamicznego życia, nie wyobraża sobie bycia zależnym od innych. Prosi swoje córki (Sophie Marceau i Géraldine Pailhas) o zorganizowanie eutanazji, która jest możliwa w Szwajcarii. Kobiety godzą się pomóc upartemu ojcu, po cichu licząc, że ten odzyska głód życia i zmieni decyzję.
Kiedy chce się pożegnać z tym światem, zachowując godność i uniknąć niepotrzebnego, do niczego nieprowadzącego cierpienia. Także wówczas, gdy jakość życia ulega na tyle pogorszeniu, że nie widzimy sensu po prostu trwania. Poważny temat nakręcony z delikatnością, empatią bez histerii... więcej
Ozon w nowym filmie rozprawia o rzeczach ostatecznych, ale wciąż na przemian mówi o życiu i o śmierci. To taki mroczny danse macabre, przy którym można się też nie uśmiechnąć. Znakomita Sophie Marceau w roli dziewczynki pogrążonej w szarościach życia i twórczości matki, którą z bezpiecznego i barwnie urządzonego... więcej
Nie wiem skąd tak niska nota na filmwebie , czyżby nie spodobał sie temat filmu ? Dobrze , ze ten film zrobili francuzi bo rewelacyjnie przedstawili temat śmierci i eutanazji . Myślę, ze przyszedł czas , aby uregulować te sprawy w sposób mądry i rozważny . Nie da sie ciagle uciekać... więcej
vivre ne veut pas dire survivre; nie no, co za tupet, zatruwał jej życie za życia i jeszcze po śmierci chce jej zatruwać wyrzutami, poczuciami i kodexem karnym.. okaż trochę klasy, poproś o nożyk do tapet, poczekaj do zmierzchu i DIY, koleś!