Recenzja filmu

Kobieta na topie (2000)

Kiedy w roku 1966 Jorge Amado wydał powieść "Dona Flor i jej dwóch mężów", przepełnioną negroidalną magią i kolorytem Bahii, podsumował sens głównego wątku z pogranicza fantastyki, tym że w Bahii dzieją się przede wszystkim rzeczy niezwykłe. Nie inaczej zatem jest w barwnym, przepełnionym kuchnią i muzyką Brazylii filmie Finy Torres, gdzie zarówno początek jak i finał rozgrywa się właśnie w Bahii.

Nasza opowieść zaczyna się w momencie, gdy Isabella (Penelope Cruz) wychodzi za przystojnego Toninha (Murilo Benicio). Razem prowadzą restaurację, w której to ona gotuje wyśmienite potrawy, a on zbiera napiwki. Niestety na przeszkodzie staje choroba lokomocyjna Isabelli, która przejawia się w wielu aspektach życia. By pozbyć się strachu, Isabella od najmłodszych lat uczona była dominacji i ekstremalnych zajęć. Tak więc starając się zdominować męża (nawet w łóżku) przypłaci to jego zdradą. Kobieta przenosi się do San Fransisco, jednakże nie potrafi zapomnieć o Toninho. Dopiero przy pomocy transseksualnego powiernika - Moniki (Harold Perrineau) wymyślają ostateczny sposób na pozbycie się małżonka - silne zaklęcie Jemanjy. Rezultaty są natychmiast widoczne. Kuchnia Isabelli robi prawdziwą furorę w Stanach, a sama kucharka nie może odpędzić się od zakochanych w jej... potrawach mężczyzn. Wkrótce staje się gospodynią programu kulinarnego, a jego pomysłodawca - Cliff (Mark Feuerstein), zdaje się wzdychać do uroczej Brazylijki. Wszystko układa się po myśli naszej bohaterki, do czasu aż w jej życiu nie pojawi się małżonek... i raczej nie po to, by podpisać papiery rozwodowe.

"Kobieta na topie" to po prostu Brazylia. Samba, bossa nova, muzyka Paulinho Moska, romantyczny nastrój, humor znany z powieści Jorge Amado i cała ta.... latynoamerykańska otoczka. Mimo, że film powstał w Ameryce, żyje od pierwszej do ostatniej minuty Brazylią i wzorcami zaczerpniętymi iście z seriali tamtejszego GloboTV. Pełno tutaj magii, aury bajkowości i wielu innych zabiegów z pogranicza kina fantasy. Historia o miłości podana zarówno na gorzko, słodko, kwaśno, słono, ostro, łagodnie i w sam raz. Witamy w brazylijskiej kuchni! Roi się od dań serwowanych wyłącznie dla dwojga, choć gotująca tutaj z pasją Penelope Cruz długo poszukuję na nowo miłości, którą utopiła w morzu przez zaklęcie Jemanjy. O uciechy oka i ucha zadba wielokrotnie dzisiaj odznaczany brazylijski aktor Murilo Benicio, który w ojczystym kraju uchodzi dzisiaj za istnego aktorskiego kameleona. Znamy go mniej więcej z takich seriali jak "Klon", "Wydział wewnętrzny" czy filmu "Człowiek roku".

Filmowe danie Finy Torres to nieco naiwna, jeszcze bardziej zaczarowana niż standardowe komedie romantyczne, opowieść. By w pełni ją zrozumieć, na pewno należy polubić Brazylię i jej tamtejsze obyczaje. Pominąwszy wyścig szczurów i walkę klasową o byt w Rio de Janeiro, skupmy się na specjałach kulinarnych i rytuałach z nadmorskiej Bahii. Ukłony należą się zarówno od amanta Benicio i samej Penelope Cruz - Hiszpanki - która szturmem zdobyła Hollywood i niczym modliszka opętała i pożarła serce brazylijskiego macho, w obrazie, który wydaje się być nietypową odskocznią w jej filmografii. Z zadania tego na szczęście wywiązała się pierwszorzędnie. Zaś jako bonus trafił nam się Harold Perrineau, który wypisz-wymaluj jest urodzoną kobietą, choć w żadnym wypadku prywatnie nią nie jest.

Gotująca bahijskie przysmaki Penelope Cruz i śpiewający głosem Paulinho Moski Murilo Benicio zdecydowanie urzekają. Jest to bajkowy romans wielokrotnego użytku. Na szczęście tyle tutaj jedzenia, że zainteresować się "Kobietą na topie" mogą także złaknieni... dobrej przekąski kinomaniacy, którzy nie mogą się obejść bez kanapki czy stylowego obiadku podczas seansu. Słowem - bom apetite! - jak się mawia w Brazylii.