Edward D. Wood Jr. to amerykański reżyser, scenarzysta, aktor i producent filmowy. Można rzec, człowiek-orkiestra, niczym
Orson Welles. Różnica polegała na tym, że "
Obywatel Kane"
Wellesa przez wielu krytyków został uznany za najlepszy film w historii kina, zaś "
Plan 9 z kosmosu" ma status najgorszego filmu, zaś samego
Wooda w książce "Nagrody Złotego Indyka" nazwano najgorszym reżyserem świata.
Na świat przyszedł 10 października 1924 roku w Poughkeepsie (Nowy Jork, USA). Jako dzieciak był zafascynowany westernami i horrorami klasy B, komiksami i słuchowiskami radiowymi. Po ataku Japończyków na Pearl Harbor wstąpił do oddziałów Marines. Walczył w drugiej wojnie światowej, zakładając pod mundur żołnierza damskie majtki i biustonosz. Po opuszczeniu wojska za wszelką cenę starał się zostać filmowcem. Pod koniec lat 50. rozpoczął pracę w filmie, początkowo jako statysta i pracownik fizyczny, jednak szybko zaczął kręcić własne filmy. W 1953 roku Wood zrealizował na wpół autobiograficzny film "
Glen czy Glenda", w którym zdradzał widzom swoje zamiłowanie do noszenia damskich swetrów z angory. Innymi jego filmami były m.in. "
Narzeczona potwora", "
Noc upiorów" i kultowy dziś "
Plan 9 z kosmosu".
Ed Wood tworzył głównie horrory i filmy science-fiction, wszystkie niskobudżetowe i zdradzające kompletny brak talentu reżysera. Nie trzymające się kupy scenariusze, proste dialogi, kartonowe dekoracje, statki kosmiczne poprzyczepiane widocznymi na ekranie sznurkami, drewniane aktorstwo, koszmarne błędy warsztatowe - to wszystko cechy charakterystyczne jego "dzieł". Wood zgromadził wokół siebie grono aktorów-oryginałów, którym nie udało się zrobić większej kariery, jak
Bunny Breckinridge,
Criswell, szwedzki zapaśnik
Tor Johnson czy
Vampira. W kilku filmach Wooda wystąpił podstarzały gwiazdor
Bela Lugosi, najsłynniejszy hrabia Dracula w historii kinematografii.
Lugosi, którego sława już dawno przyblakła, był uzależniony od alkoholu i morfiny, miał też olbrzymie problemy finansowe. Niektórzy twierdzą, że Wood wykorzystał słabość
Lugosiego, jednak większość źródeł ukazuje przyjazne stosunki
Beli i Wooda, który wspierał swojego gwiazdora w najtrudniejszym okresie życia. W latach 1952-1955 był związany z aktorką
Dolores Fuller. Związek rozpadł się przez alkoholizm Wooda oraz brak angażu partnerki do głównej roli w "
Narzeczonej potwora". W 1956 roku ożenił się z aktorką Normą McCarthy, jednak małżeństwo po miesiącu zostało anulowane, gdy żona dowiedziała się, że jej mąż jest transwestytą. W tym samym roku ożenił się z
Kathy O'Harą, z którą pozostał w związku do kresu swego życia.
Filmy Wooda przyniosły komercyjną klapę, reżyser popadł w alkoholizm i aby się utrzymać, zajął się tworzeniem filmów pornograficznych i pisaniem historyjek kryminalnych do tandetnych, tanich czasopism. Pogrążył się w depresji, a trudności finansowe pogłębiły jego problemy psychiczne. Nie mając środków na utrzymanie, musiał wyprowadzić się z Hollywood i wraz z żoną
Kathy zamieszkali w domku letniskowym przyjaciela. Edward Wood zmarł 10 grudnia 1978 roku z powodu ataku serca.
Po śmierci stał się popularny, do czego przyczyniły się, uznanie go za najgorszego reżysera w historii kina oraz bardzo dobry film biograficzny
Tima Burtona "
Ed Wood" z
Johnnym Deppem w roli tytułowej. Wood ma też sporą grupę fanów, rekrutujących się przeważnie spośród miłośników kina klasy B.