Wszystko rozpoczyna się od przeprowadzki spowodowanej zmianą pracy. Świeżo upieczone, kochające się małżeństwo - Simon oraz Robyn - podejmuje decyzję dotyczącą zakupu nowego domu w Los Angeles. Posiadłość znajduje się niedaleko miejsca, w którym Simon dorastał. Pewnego razu dochodzi do przypadkowego spotkania w sklepie. Mężczyzna natyka się na znajomego z czasów szkolnych - Gordo. Początkowo nie rozpoznaje rozmówcy, ale po krótkiej wymianie zdań wszystko staje się jasne. Z powodu zmiany miejsca zamieszkania brak mu czasu na kontynuowanie konwersacji, więc za namową żony prosi Gordona o numer telefonu i obiecuje się z nim skontaktować. W rzeczywistości nie ma jednak zamiaru tego robić. Małżonkowie rozstają się z ówcześnie spotkanym delikwentem ze świadomością, iż w najbliższym czasie nie będą mieli przyjemności go widywać. Ku zdziwieniu lokatorów następnego dnia pod drzwiami ich rezydencji pojawia się skromny podarunek z dołączonym do niego listem. Czy to zwyczajny akt dobroci, a może zwiastun psychologicznej gry, która niebawem się rozpocznie?
"Dar" jest thrillerem psychologicznym z krwi i kości. Edgerton w niezwykle wysublimowany sposób stopniuje napięcie i nie spieszy się z odpowiadaniem na nurtujące widza pytania. Stwarza aurę tajemnicy, a my w niepokoju czekamy na jej odkrycie. Im dalej w las. tym więcej drzew, więc gdy powoli układanka zaczyna wydawać się kompletna, Joel dorzuca do niej zupełnie niepasujący element, a my musimy rozpocząć mozolną pracę od nowa. Nic tu nie jest takie, jakie mogłoby się wydawać. Postacie są niejednoznaczne i niesamowicie autentyczne. Każda z nich ma swoją historię i sekrety, które chciałaby zabrać do grobu. Mamy nieustanne wrażenie, iż bohaterowie coś przed nami ukrywają. Nikt nie mówi całkowitej prawdy. Od razu widać, że w stworzenie portretów psychologicznych włożono ogrom pracy. Przedstawienie zróżnicowania postaci udało się dzięki zaskakująco dobrej grze trojga głównych aktorów. Przeskakują oni między swymi obliczami z chirurgiczną precyzją, co sprawia, że choć niektóre z zachowań są niezwykle irracjonalne, w żadnym stopniu nie tracą na realizmie. To niewątpliwie największa zaleta filmu, gdyż to właśnie postacie w tego typu produkcjach są zazwyczaj strasznie płaskie, a ich zachowaniom brak jakiegokolwiek umotywowania.
Osoby lubiące odczuwać lęk powinny wyjść z kin usatysfakcjonowane, bowiem nie brak tu momentów grozy, a do tego film pokazuje powolny proces popadania w paranoję. Mamy tu do czynienia ze swego rodzaju miksem gatunków; film łączy w sobie elementy thrillera psychologicznego, dramatu oraz horroru. Wszystko oczywiście w wyważonych proporcjach. Klimat buduje także muzyka użyta w niezwykle rozsądny i nienachalny sposób. Wstępnie fabuła sprawia wrażenie strasznie prostej i typowej, ale początkujący reżyser, znający schematyczność takich obrazów, świadomie działa w sposób odmienny, a zarazem niespodziewany. Nie znamy motywów postępowania Gordo, przez co wszelkie jego zachowania są jeszcze bardziej intrygujące. Czy wręczane prezenty mają jakiś głębszy sens, a może są tylko wyrazem ludzkiej życzliwości lub głupim żartem? Tylko jednego możemy być pewni. To, że skończyliśmy z przeszłością, wcale nie oznacza, że ona skończyła z nami.
Moja ocena:
8
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Recenzja Dar (2015)
Sztuka kłamaniaWbrew powszechnemu powiedzeniu niektóre kłamstwa mają długie nogi. Komu wydaje się jednak, że dzięki temu... czytaj więcej
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
