25 września do polskich kin wejdzie 17 pełnometrażowy film słynnego hiszpańskiego reżysera Pedro Almodóvara. Z tej okazji chcielibyśmy dowiedzieć się, jaki z jego dotychczasowych filmów uważacie za najlepszy. Otwieramy zatem ankietę, swój głos oddać możecie TUTAJ. Wśród uczestników zabawy rozlosujemy atrakcyjne zestawy DVD.
Jeśli nie wiecie, na który film zagłosować, to mamy dla was krótką ściągawkę z twórczości Almodóvara. Może ona pozwoli wam podjąć decyzję.
"Pepi, Luci, Bom i inne dziewczyny z dzielnicy"
Jak wielu twórców przed nim (i po nim) Almodóvar zaczynał naprawdę skromnie. Minimalny budżet, prowizorka na planie i grupa ochotników – wszystkie niedostatki nadrabiano entuzjazmem. Film to bardzo luźny zbiór historyjek opowiadających o perypetiach trójki kobiet: dziewczyny szukającej zemsty na policjancie, który ją zgwałcił, masochistycznej kury domowej i lesbijskiej piosenkarki punkowej.
"Labirynt namiętności"
Pierwszy film, w którym na ekranie pojawiła się dwójka z grupy ulubionych aktorów Almodóvara: Cecilia Roth i Antonio Banderas. Ten film to zwariowana komedia o nimfomance, która zakochuje się w geju-Arabie. Jednak to cała plejada bohaterów drugoplanowych sprawiła, że film nabrał statusu obrazu kultowego.
"Pośród ciemności"
Dla wielu osób to właśnie "Pośród ciemności" jest 'pierwszym' filmem Almodóvara. I nie ma w tym nic dziwnego. To właśnie tu wyłoniła się konstrukcja artystyczna, którą kojarzyć będziemy przez kolejne dziesięciolecia z pojęciem 'filmu almodóvarowego'. Szalony pomysły jak choćby naćpane zakonnice, zostały tu zaprzęgnięte w melodramatyczną opowieść. Całość było ostrą satyrą hiszpańskich instytucji religijnych i moralnego zepsucia.
"Czym sobie na to wszystko zasłużyłam?"
Inspirowany czarnymi komediami z lat 50., film opowiadał historię pewnej bardzo dysfunkcjonalnej rodziny. Główną bohaterką jest żona i matka w jednej osobie, która ma na głowie gwałtownego męża, dwójkę niewydarzonych dzieciaków i babcię, która nie przestaje narzekać na życie w mieście. Obraz odniósł spory sukces w kręgach festiwalowych, zdobywając m.in. dwie pomniejsze nagrody na festiwalu w Walencji.
"Matador"
Jeden z najmroczniejszych filmów w twórczości Almodóvara. Reżyser bada tu najniebezpieczniejsze zakamarki ludzkiej seksualności, łącząc namiętność z poszukiwaniem śmierci. Antonio Banderas za rolę w tym filmie otrzymał swoją pierwszą z trzech nominacji do nagród Goya. (Drugą przyniesie mu "Zwiąż mnie" – także film Almodóvara, piąty i ostatni w którym wystąpił).
"Prawo pożądania"
To pierwszy film zrealizowany w utworzonej wraz z bratem firmie produkcyjnej El Deseo. Tym razem zamiast kobiet pierwsze skrzypce grają mężczyźni. Nawet siostra głównego bohatera to w rzeczywistości transseksualistka, urodzona jako chłopak. Gejowski trójkąt miłosny został pierwszym laureatem nagrody Teddy przyznawanej właśnie od 1987 roku podczas Festiwalu Filmowego w Berlinie.
"Kobiety na skraju załamania nerwowego"
Dzięki temu filmowi Almodóvar w końcu został szerzej zauważony na arenie międzynarodowej. I nic w tym dziwnego. Ta brawurowa komedia z cudowną rolą Carmen Maury ugruntowała pozycję Hiszpana jako 'reżysera kobiet'. Niestety był to ostatni wspólny film Almodóvara i Maury na długie lata. Spotkali się ponownie w "Volver" (co znaczy 'powrót').
"Zwiąż mnie"
Przewrotna komedia romantyczna, w której były pacjent szpitala psychiatrycznego i młoda aktorka dosłownie walczą ze sobą o miłość i uwagę. Mimo niepokojąco perwersyjnych wątków, publiczność przyjęła film dobrze, traktując go właśnie jako komedię. Wraz z tym filmem Almodóvar po raz pierwszy poczuł smak prawdziwego triumfu, kiedy "Zwiąż mnie" otrzymało 15 nominacji do nagród Goya, jak i gorzki smak rozczarowania – film nie zdobył ani jednej statuetki. Wraz z tym filmem reżyser zakończył współpracę nie tylko z Banderasem ale i Julietą Serrano.
"Wysokie obcasy"
Cezar dla najlepszego filmu zagranicznego i nominacja do Złotego Globu plus pięć nominacji do nagród Goya – to najlepiej świadczy o tym, że Almodóvar został w końcu zaakceptowany przez świat, a jego melodramatyczna konwencja w połączeniu z nietypowymi pomysłami fabularnymi i barwnymi postaciami zyskała uznanie. Tym razem reżyser bada skomplikowane relacje łączące matkę z córką.
"Kika"
Dla tych, którzy nie znali zbyt dokładnie wcześniejszej twórczości reżysera, "Kika" była sporym szokiem. Almodóvar porzuca tu znaną i zaakceptowaną przez krytykę konstrukcję i znów tworzy cyrkowe wręcz widowisko, gdzie każdy z bohaterów wzięty jest jakby z innej bajki. Do tego słynna scena gwałtu, która jest zarazem jedną z najzabawniejszych scen nakręconych przez Almodóvara – to nie spodobało się krytykom ani rosnącej grupie fanów w Stanach. Był to ostatni film rezysera, w którym wystąpiła Victoria Abril.
"Kwiat mojego sekretu"
Reżyser powraca tu do poważniejszych tematów. Jednak ten film zapamiętany został głównie za sprawą wspaniałej roli Marisa Paredes, która przyniosła jej liczne nagrody. Wraz z tym filmem zaczyna się okres 'dorastania' Almodóvara, który w końcu zdecydował się porzucić dotychczasową formę.
"Drżące ciało"
Jedyny film Almodóvara, który jest adaptacją książki (luźną, ale jednak). Film ważny jest również z tego powodu, iż właśnie tutaj po raz pierwszy reżyser współpracował ze swoją nową muzą – Penelope Cruz. Piękny wizualnie film otrzymał nominację do BAFTA.
"Wszystko o mojej matce"
Obraz inspirowany jedną ze scen z filmu "Kwiat mojego sekretu" stał się prawdziwym triumfem reżysera i ukoronowaniem jego kariery. Obraz był najbardziej nagradzanym filmem w historii hiszpańskiej kinematografii. Wśród nagród warto wymienić: Oscara, BAFTA, nagroda dla reżysera w Cannes, European People's Award, Złoty Glob i 7 nagród Goya.
"Porozmawiaj z nią"
Kolejny wielki sukces reżysera. Tym razem dostał Oscara za scenariusz, Złotego Globu i BAFTA. "Porozmawiaj z nią" to studium męskiej przyjaźni i miłości, która zdolna jest do wielkiego poświęcenia, ale i wielkiej zbrodni.
"Złe wychowanie"
Almodóvar zmierzył się tutaj z problemem pedofilii i wykorzystywania seksualnego, a wszystko to przywdział w szaty typowego dla siebie melodramatu. Obraz inspirowany był stylistyką filmu noir. Nominowany był do 4 nagród Goya.
"Volver"
Kolejny z filmów Almodóvara, który powiązany jest z "Kwiatem mojego sekretu". Film został podwójnie nagrodzony w Cannes, dostał też Europejską Nagrodę Filmową i 5 nagród Goya. Jak zwykle u reżysera bohaterkami są trzy kobiety, które łączy wspólna tajemnica.
Czy już przypomnieliście sobie, który z film uważacie za najlepszy? Zatem zagłosujcie TUTAJ.
A ci, którzy nie mogą doczekać się już 25 września i premiery "Przerwanych objęć", zapraszamy na oficjalną stronę www.przerwaneobjecia.gutekfilm.pl.
Jeśli nie wiecie, na który film zagłosować, to mamy dla was krótką ściągawkę z twórczości Almodóvara. Może ona pozwoli wam podjąć decyzję.
"Pepi, Luci, Bom i inne dziewczyny z dzielnicy"
Jak wielu twórców przed nim (i po nim) Almodóvar zaczynał naprawdę skromnie. Minimalny budżet, prowizorka na planie i grupa ochotników – wszystkie niedostatki nadrabiano entuzjazmem. Film to bardzo luźny zbiór historyjek opowiadających o perypetiach trójki kobiet: dziewczyny szukającej zemsty na policjancie, który ją zgwałcił, masochistycznej kury domowej i lesbijskiej piosenkarki punkowej.
"Labirynt namiętności"
Pierwszy film, w którym na ekranie pojawiła się dwójka z grupy ulubionych aktorów Almodóvara: Cecilia Roth i Antonio Banderas. Ten film to zwariowana komedia o nimfomance, która zakochuje się w geju-Arabie. Jednak to cała plejada bohaterów drugoplanowych sprawiła, że film nabrał statusu obrazu kultowego.
"Pośród ciemności"
Dla wielu osób to właśnie "Pośród ciemności" jest 'pierwszym' filmem Almodóvara. I nie ma w tym nic dziwnego. To właśnie tu wyłoniła się konstrukcja artystyczna, którą kojarzyć będziemy przez kolejne dziesięciolecia z pojęciem 'filmu almodóvarowego'. Szalony pomysły jak choćby naćpane zakonnice, zostały tu zaprzęgnięte w melodramatyczną opowieść. Całość było ostrą satyrą hiszpańskich instytucji religijnych i moralnego zepsucia.
"Czym sobie na to wszystko zasłużyłam?"
Inspirowany czarnymi komediami z lat 50., film opowiadał historię pewnej bardzo dysfunkcjonalnej rodziny. Główną bohaterką jest żona i matka w jednej osobie, która ma na głowie gwałtownego męża, dwójkę niewydarzonych dzieciaków i babcię, która nie przestaje narzekać na życie w mieście. Obraz odniósł spory sukces w kręgach festiwalowych, zdobywając m.in. dwie pomniejsze nagrody na festiwalu w Walencji.
"Matador"
Jeden z najmroczniejszych filmów w twórczości Almodóvara. Reżyser bada tu najniebezpieczniejsze zakamarki ludzkiej seksualności, łącząc namiętność z poszukiwaniem śmierci. Antonio Banderas za rolę w tym filmie otrzymał swoją pierwszą z trzech nominacji do nagród Goya. (Drugą przyniesie mu "Zwiąż mnie" – także film Almodóvara, piąty i ostatni w którym wystąpił).
"Prawo pożądania"
To pierwszy film zrealizowany w utworzonej wraz z bratem firmie produkcyjnej El Deseo. Tym razem zamiast kobiet pierwsze skrzypce grają mężczyźni. Nawet siostra głównego bohatera to w rzeczywistości transseksualistka, urodzona jako chłopak. Gejowski trójkąt miłosny został pierwszym laureatem nagrody Teddy przyznawanej właśnie od 1987 roku podczas Festiwalu Filmowego w Berlinie.
"Kobiety na skraju załamania nerwowego"
Dzięki temu filmowi Almodóvar w końcu został szerzej zauważony na arenie międzynarodowej. I nic w tym dziwnego. Ta brawurowa komedia z cudowną rolą Carmen Maury ugruntowała pozycję Hiszpana jako 'reżysera kobiet'. Niestety był to ostatni wspólny film Almodóvara i Maury na długie lata. Spotkali się ponownie w "Volver" (co znaczy 'powrót').
"Zwiąż mnie"
Przewrotna komedia romantyczna, w której były pacjent szpitala psychiatrycznego i młoda aktorka dosłownie walczą ze sobą o miłość i uwagę. Mimo niepokojąco perwersyjnych wątków, publiczność przyjęła film dobrze, traktując go właśnie jako komedię. Wraz z tym filmem Almodóvar po raz pierwszy poczuł smak prawdziwego triumfu, kiedy "Zwiąż mnie" otrzymało 15 nominacji do nagród Goya, jak i gorzki smak rozczarowania – film nie zdobył ani jednej statuetki. Wraz z tym filmem reżyser zakończył współpracę nie tylko z Banderasem ale i Julietą Serrano.
"Wysokie obcasy"
Cezar dla najlepszego filmu zagranicznego i nominacja do Złotego Globu plus pięć nominacji do nagród Goya – to najlepiej świadczy o tym, że Almodóvar został w końcu zaakceptowany przez świat, a jego melodramatyczna konwencja w połączeniu z nietypowymi pomysłami fabularnymi i barwnymi postaciami zyskała uznanie. Tym razem reżyser bada skomplikowane relacje łączące matkę z córką.
"Kika"
Dla tych, którzy nie znali zbyt dokładnie wcześniejszej twórczości reżysera, "Kika" była sporym szokiem. Almodóvar porzuca tu znaną i zaakceptowaną przez krytykę konstrukcję i znów tworzy cyrkowe wręcz widowisko, gdzie każdy z bohaterów wzięty jest jakby z innej bajki. Do tego słynna scena gwałtu, która jest zarazem jedną z najzabawniejszych scen nakręconych przez Almodóvara – to nie spodobało się krytykom ani rosnącej grupie fanów w Stanach. Był to ostatni film rezysera, w którym wystąpiła Victoria Abril.
"Kwiat mojego sekretu"
Reżyser powraca tu do poważniejszych tematów. Jednak ten film zapamiętany został głównie za sprawą wspaniałej roli Marisa Paredes, która przyniosła jej liczne nagrody. Wraz z tym filmem zaczyna się okres 'dorastania' Almodóvara, który w końcu zdecydował się porzucić dotychczasową formę.
"Drżące ciało"
Jedyny film Almodóvara, który jest adaptacją książki (luźną, ale jednak). Film ważny jest również z tego powodu, iż właśnie tutaj po raz pierwszy reżyser współpracował ze swoją nową muzą – Penelope Cruz. Piękny wizualnie film otrzymał nominację do BAFTA.
"Wszystko o mojej matce"
Obraz inspirowany jedną ze scen z filmu "Kwiat mojego sekretu" stał się prawdziwym triumfem reżysera i ukoronowaniem jego kariery. Obraz był najbardziej nagradzanym filmem w historii hiszpańskiej kinematografii. Wśród nagród warto wymienić: Oscara, BAFTA, nagroda dla reżysera w Cannes, European People's Award, Złoty Glob i 7 nagród Goya.
"Porozmawiaj z nią"
Kolejny wielki sukces reżysera. Tym razem dostał Oscara za scenariusz, Złotego Globu i BAFTA. "Porozmawiaj z nią" to studium męskiej przyjaźni i miłości, która zdolna jest do wielkiego poświęcenia, ale i wielkiej zbrodni.
"Złe wychowanie"
Almodóvar zmierzył się tutaj z problemem pedofilii i wykorzystywania seksualnego, a wszystko to przywdział w szaty typowego dla siebie melodramatu. Obraz inspirowany był stylistyką filmu noir. Nominowany był do 4 nagród Goya.
"Volver"
Kolejny z filmów Almodóvara, który powiązany jest z "Kwiatem mojego sekretu". Film został podwójnie nagrodzony w Cannes, dostał też Europejską Nagrodę Filmową i 5 nagród Goya. Jak zwykle u reżysera bohaterkami są trzy kobiety, które łączy wspólna tajemnica.
Czy już przypomnieliście sobie, który z film uważacie za najlepszy? Zatem zagłosujcie TUTAJ.
A ci, którzy nie mogą doczekać się już 25 września i premiery "Przerwanych objęć", zapraszamy na oficjalną stronę www.przerwaneobjecia.gutekfilm.pl.