W wieku 84 lat zmarł Andrzej Werner - ceniony krytyk filmowy i filmoznawca, przez dekady związany z Instytutem Badań Literackich PAN i warszawską Akademią Teatralną. Był autorem licznych publikacji poświęconych kinu, literaturze i kulturze XX wieku, a także aktywnym uczestnikiem życia kulturalnego i społecznego. Za miesiąc, 14 września, obchodziłby 85. urodziny.
Na przełomie lat 70. i 80. pełnił kluczowe funkcje w polskim życiu filmowym - w latach 1978-1979 był redaktorem naczelnym czasopisma Film na Świecie, a następnie kierownikiem literackim w Zespole Filmowym "Rondo"
Wojciecha Jerzego Hasa. Po 1989 roku kierował działem krajowym miesięcznika "Kino" i przez wiele lat był dyrektorem artystycznym Lubuskiego Lata Filmowego.
Dorobek naukowy i publicystyczny Andrzeja Wernera obejmuje m.in. książki "Zwyczajna Apokalipsa: Tadeusz Borowski i jego wizja świata", "Polskie, arcypolskie...", "Pasja i nuda", "Krew i atrament", "Wysoko nie na palcach" czy "Dekada filmu". W pracy łączył refleksję nad literaturą i filmem, dokonując wnikliwych analiz dzieł m.in.
Ingmara Bergmana,
Luisa Buñuela,
Michelangela Antonioniego,
Federico Felliniego,
Luchina Viscontiego i
Jean-Luca Godarda.
Równolegle z działalnością naukową angażował się w opozycję demokratyczną. W 1978 roku współtworzył Towarzystwo Kursów Naukowych, gdzie prowadził wykłady „Ideowe oblicze polskiego kina”. Był związany z Komitetem Obrony Robotników i "Solidarnością". W 1981 roku został internowany w ośrodku odosobnienia w Jaworzu. W latach 80. działał w Komitecie Kultury Niezależnej i Niezależnej Oficynie Wydawniczej.
W 2020 roku otrzymał Nagrodę Stowarzyszenia Filmowców Polskich za wybitne osiągnięcia artystyczne. Z okazji jego 80. urodzin ukazała się księga pamiątkowa Kino to nie wszystko pod redakcją jego syna Mateusza Wernera i Andrzeja Szpulaka.