Nie żyje
Peter Bogdanovich, amerykański reżyser, scenarzysta, aktor i znawca kina. Wyreżyserował m.in. "
Ostatni seans filmowy" (1971), "
No i co, doktorku?" (1972) i "
Papierowy księżyc" (1973). Jego córka Antonia Bogdanovich potwierdziła, że zmarł w czwartek z przyczyn naturalnych w swoim domu w Los Angeles. Miał 82 lata.
Peter Bogdanovich - kim był?
Urodził się w Kingston w stanie Nowy Jork w 1939 roku. Zaczynał karierę jako programer i krytyk filmowy, organizował m.in. przeglądy filmowe w Museum of Modern Art w Nowym Jorku. Pisywał m.in. dla magazynu "Esquire". Zainspirowany francuskimi krytykami z magazynu "Cahiers du Cinéma" postanowił spróbować swoich sił jako reżyser.
Getty Images © Michael Ochs Archives Peter Bogdanovich i jego ówczesna partnerka Cybill Shepherd w 1976 roku
Zadebiutował w 1968 kręcąc dla producenta
Rogera Cormana "
Żywe tarcze" oraz "
Voyage to the Planet of Prehistoric Women" (pod pseudonimem Derek Thomas). Pierwszym dużym sukcesem w jego karierze był "
Ostatni seans filmowy" (1971). W jego filmografii są ponadto m.in. "
No i co, doktorku?" (1972), "
Papierowy księżyc" (1973), "
Daisy Miller" (1974), "
Ktoś tu kręci" (1976), "
Saint Jack" (1979), "
Śmiechu warte" (1981) i "
Maska" (1985). Jego ostatni film fabularny to "
Dziewczyna warta grzechu" (2014). Nakręcił też dokumenty "
Directed by John Ford" (1971), "
Tom Petty and the Heartbreakers: Runnin' Down a Dream" (2007) i "
Niepowtarzalny Buster Keaton" (2018).
Pracował też w telewizji. Wystąpił m.in. w serialach "
Rodzina Soprano" (wyreżyserował też jeden z odcinków), "
Przystanek Alaska", "
Na wariackich papierach", "
Simpsonowie" i "
Jak poznałem waszą matkę". Często pojawiał się we własnej osobie.
Bogdanovich napisał szereg książek, wśród których są m.in. "This is Orson Welles" (1992) oraz "The Killing of the Unicorn – Dorothy Stratten 1960–1980" (1984), poświęconą modelce i aktorce
Dorothy Stratten, z którą był związany, a która została zamordowana w wieku 20 lat.
Peter Bogdanovich - najważniejsze filmy
Swoje najważniejsze filmy
Peter Bogdanovich nakręcił na początku kariery, jako przedstawiciel tzw. "Nowego Hollywood". Wówczas cieszył się przychylnością krytyki oraz odnosił największe sukcesy kasowe. "
Ostatni seans filmowy" (1971) zdobył dwa Oscary (dla aktorów drugoplanowych
Bena Johnsona i
Cloris Leachman), scenariusz "
No i co, doktorku?" (1972) został wyróżniony przez Amerykańską Gildię Scenarzystów, a "
Papierowy księżyc" (1973) nagrodzono Oscarem dla najlepszej aktorki drugoplanowej (dla 10-letniej
Tatum O'Neal, najmłodszej laureatki nagrody Akademii). Sam
Bogdanovich był dwukrotnie nominowany do Oscara (jako scenarzysta i reżyser "
Ostatniego seansu filmowego").