role

Jako pierwszy ofertę wcielenia się w postać Hannibala Lectera otrzymał Gene Hackman. Rolę tę oferowano też  Brianowi Coxowi, który uprzednio zagrał tę postać w filmie ''Czerwony smok". John Hurt odrzucił propozycję zagrania tej postaci z powodu choroby. Kandydatami byli też Louis Gossett Jr., Jack Nicholson, Robert De Niro, Robert Duvall, Christopher Lloyd i Derek Jacobi. Ostatecznie jednak angaż przypadł w udziale Anthony'emu Hopkinsowi.

Gene Hackman był gotowy do reżyserowania filmu. Ostatecznie zrobił to Jonathan Demme.

Dino De Laurentiis zrezygnował z produkcji "Milczenia owiec" i za darmo oddał prawa do ekranizacji firmie Orion. Decyzję motywował klęską finansową "Łowcy".

Brooke Smith do roli Catherine Martin przytyła ponad 11 kg.

Michael Keaton, Mickey Rourke i Kenneth Branagh byli kandydatami do roli Crowforda.

Rolę Clarice zaoferowano Michelle Pfeiffer oraz Meg Ryan. Trzecią kandydatką do wcielenia się w tą postać była Emma Thompson, ale wycofała się z projektu. O rolę starały się ponadto Nicole Kidman i Halle Berry. Pod uwagę brane też były Andie MacDowell i Kim Basinger. Propozycję odrzuciła Melanie Griffith.

błędy w filmie

W scenie ucieczki z więzienia Hannibal Lecter kopie drzwi od celi na strażnika, tak że znajdują się one dokładnie pomiędzy nimi. Jednak w następnym ujęciu strażnik stoi już bezpośrednio na wprost atakującego.

W scenie, kiedy Hannibal rozmawia z Clarice przez telefon, wspominając o "starym dobrym znajomym", w jego okularach przeciwsłonecznych można dostrzec odbicie członków ekipy filmowej.

Na lotnisku w Memphis, porucznik Boyle przedstawia sierżanta Pembry'ego jako "sierżanta Petry".

Pomimo tego, że akcja filmu rozgrywa się w Memphis, sierżant Tate nakazuje wezwać oddział SWAT. W mieście tym specjalna jednostka policji nazywa się TACT.

Kiedy Jack Crawford mówi, kto będzie eskortował Starling do miejsca ukrycia, przekręca nazwisko doktor Chilton na "Chilnet".

W scenie na końcu rozmowy Crawforda ze Starling można zauważyć u Jacka wystający kołnierz spod kamizelki, którego wcześniej nie było.

Gdy zespół FBI przygotowuje się do dostarczenia kwiatów, można zauważyć wstążki na spodzie i górnej części pudełka. W kolejnym ujęciu jednak tasiemka pojawia się tylko na górze.

Większość pojazdów posiada tablice rejestracyjne miasta Pittsburgh, mimo że nie jest to miejsce akcji filmu.

Gdy samolot leci z agentami do Calumet City, można zauważyć góry. Ukształtowanie terenu północnej Indiany, w którym to miejscu rozgrywała się ta scena, w rzeczywistości ma charakter nizinny.

Mimo że w filmie samolot lecący do Calumet City pochodzi z Wirginii, na maszynie tej można dostrzec napis "California Air Guard".

Mimo że agentka Starling, udająca się na spotkanie z senator Martin, znajduje się na międzynarodowym lotnisku, można dostrzec tam samoloty wojskowe.

Scena autopsji zwłok zawiera co najmniej osiem błędów, największa niezgodność to pobranie odcisków palców bez wcześniejszego zebrania materiału dowodowego spod paznokci ofiary. 

Mimo, że Dr Chilton na samym początku twierdzi, że Hannibal Lecter jest na tyle niebezpieczny i że wolno mu podawać jedynie miękkie przedmioty oraz papier bez zszywek i spinaczy to podczas pobytu Lectera w Memphis posiada on w celi magnetofon, który składa się z wielu twardych części, które można by użyć jako broni.

Podczas robienia zdjęć ofiary morderstwa widać, że denatka mruga powiekami w momencie, gdy ręce dotykają jej twarzy.

Gdy Clarice Starling odwiedza entomologów w celu identyfikacji larwy ćmy znalezionej w gardle ofiary, ci orzekają, że ten gatunek został hodowany przy użyciu miodu i jagód. W rzeczywistości larwy Zmierzchnicy trupiej główki podobnie jak pozostałe gąsienice jedzą wyłącznie roślinność, tylko dorosłe okazy spożywają miód.

Gdy Clarice Starling odwiedza Hannibala Lectera, kłódki na drzwiach jego celi są na przemian zablokowane i odblokowane pomiędzy ujęciami.

Gdy Clarice Starling przegląda mikrofilmy długopis w jej ustach zmienia położenie pomiędzy ujęciami.

Gdy Clarice próbuje się dostać do magazynku rękawice znikają z jej kolan.

Grająca postać Clarice Starling, Jodie Foster ma zupełnie inny kolor oczu od Marii Skorobogatov, która w filmie wcieliła się w młodszą wersję jej bohaterki.

Gdy policjant trzyma kwiaty przed domem jego cień zmienia położenie pomiędzy ujęciami.

Dom Buffalo Billa powinien się znajdować w Calumet, w stanie Illinois. Jednak w tle widać wyraźnie góry, a ta miejscowość znajduje się daleko od gór.

Gdy Catherine Martin wjeżdża na parking morderca wpatruje się w światła reflektorów mając na sobie gogle noktowizyjne, mimo to nie zostaje oślepiony.

Clarice mówi, że studiowała kryminologię i psychologię na Uniwersytecie Virginia (Virginia, USA). W rzeczywistości ten Uniwersytet nie nie uczy kryminologii.

Gdy Clarice jest pokazana w Belvedere (Ohio, USA) jest na moście. Ta miejscowość nie leży nad rzeką, niedaleko jednak biegnie rzeka Cross Creek. 

Na samym początku filmu widzimy Clarice Starling podczas intensywnego treningu, gdzie widać duże plamy potu na jej bluzie. Ich wielkość ulega zmniejszeniu w momencie wezwania jej do biura Crawforda.

Gdy Clarice krąży po ciemnej piwnicy w poszukiwaniu Buffalo Billa, ten ma na sobie gogle noktowizyjne. Można jednak zauważyć, że jego pistolet rzuca cień na plecy agentki, co jest niemożliwe w pomieszczeniu pozbawionym światła.

Pod koniec rozmowy telefonicznej, gdy Hannibal Lecter uspakaja Clarice, że nie będzie już jej niepokoił, ruchy jego ust nie pasują do wypowiadanych słów.

Prawie we wszystkich scenach w oryginalnej celi Lectera widać odbicia Hannibala lub Clarice w zależności od ustawienia kamery. 

Podczas sceny w której Clarice odwiedza Hannibala w jego nowej celi, strażnicy w obawie przed zamachem każą Clarice oddać broń. Gdy kładzie łuski na stół widać, że w środku są puste, dokładnie takie jakich używa się w replikach na śrut i kulki typu bb

Gdy Lecter zostaje znaleziony na dachu windy, praktycznie połowa jego pleców jest we krwi. Chwilę później, policjanci otwierają drzwiczki, w wyniku czego ciało mężczyzny opada bezwładnie. Widać wtedy tylko niewielką ilość krwi na jego plecach.

miejsce kręcenia

Film kręcony był w Waszyngtonie (Dystrykt Kolumbii, USA), Bellaire (Ohio, USA), Pittsburghu, Canonsburgu, McKeesport, Homestead, Glenwillard, Shaler Township, Perryopolis, Layton, Rural Valley (Pensylwania, USA), Memphis (Tennessee, USA), Quantico (Wirginia, USA) oraz na wyspie South Bimini (Bahamy).

pozostałe

Anthony Hopkins spontanicznie wymyślił odgłos siorbania na planie filmowym. Spodobał się on wszystkim, ale Jonathan Demme dostawał od niego mdłości po kilku chwilach.

"Buffalo Bill" to kombinacja trzech rzeczywistych seryjnych morderców: Eda Geina, który obdzierał ze skóry swe ofiary; Teda Bundy'ego który używał bandaża na swej ręce jako przynęty dla wsiadających do jego ciężarówki kobiet; oraz Gary'ego Heidnicka który trzymał uprowadzone kobiety w studni swojej piwnicy.

Thomas Harris, autor powieści, nigdy nie widział filmu gdyż obawiał się, że mógłby on wpłynąć na jego pisarstwo.

Kiedy Jonathan Demme filmował scenę pierwszego spotkania Lectera i Starling, Anthony Hopkins stwierdził, że będzie patrzył bezpośrednio w kamerę ustawioną na wysokości jego wzroku. Czuł że Lecter powinien być przedstawiony jako "wszystko wiedzący".

Anthony Hopkins studiował taśmy z nagraniami na temat seryjnych zabójców, co stanowiło element jego przygotowania do roli. Dokonał wówczas spostrzeżenia, że Charles Manson nigdy nie mrugał podczas mówienia i wykorzystał to w budowaniu roli Hannibala.

Na liście największych ekranowych łajdaków, opublikowanej przez gazetę "USA Today" (2004), Hannibal Lecter zajął 2. miejsce. Wygrał Darth Vader.

24 lutego 2005 roku film zajął 2. miejsce w notowaniach strony internetowej Digital Dreem Door's w kategorii "najlepszy film lat dziewięćdziesiątych". Wygrała "Lista Schindlera" Spielberga.

Film ten zajął drugie miejsce w rankingu na najbardziej przerażający film wszechczasów przeprowadzonym przez magazyn "Giant" w 2005 roku.

Postać Jacka Crawforda, grana przez Scotta Glenna, była zainspirowana osobą prawdziwego detektywa, Johna Douglasa. Douglas spędzał dużo czasu z Glennem, by ten mógł lepiej go zagrać.

W 2006 roku, wydawcy magazynu Vibe, w rankingu największych kinowych łajdaków, pierwsze miejsce przyznali postaci Hannibala Lectera. Pokonał m.in. Lorda Vadera ("Gwiezdne wojny: Część I - Mroczne widmo (1999)Gwiezdne Wojny"), czy Freddy'ego Kruegera ("Koszmar z ulicy Wiązów").

Inspiracją dla postaci Hannibala był Albert Fish, seryjny morderca, który podobno zjadał niektóre ze swoich ofiar (dzieci).

Postać Hannibala Lectera znalazła się na 3 miejscu w rankingu 10 najgorszych złoczyńców kina przeprowadzonego przez stronę ropeofsilicon.com

Jodie Foster, Jonathan Demme, Scott Glenn oraz inni członkowie obsady aktorskiej odbyli szkolenie w Akademii FBI w Quantico (Viginia, USA). 

Pierwotnie film miał mieć swoją premierę późną jesienią 1990 roku, jednak Orion Pictures przesunęło termin na styczeń 1991 roku, żeby bardziej się skupić na promowaniu "Tańczącego z wilkami" w wyścigu po Oscary.

Mimo wcześniejszego ogłoszenia bankructwa Orion Pictures, firma zdołała jeszcze przeznaczyć 200.000 dolarów na promocję filmu.

Pierwowzorem Clarice Starling była agentka FBI, Candice DeLong, która m.in. brała udział w pojmaniu słynnego terrorysty Theodore'a Kaczynskiego.

Czaszka na plecach zmierzchnicy trupiej główki na plakacie to w istocie żywy obraz (tableau vivant) Salvadora Dalego pt. "In Voluptas Mors".

Film kręcono od 15 listopada 1989 roku do 1 marca 1990 roku.

Jodie Foster wyznała kiedyś, że scena, w której dr Lecter naigrawa się z pochodzenia agentki Starling, została przez Hopkinsa zaimprowizowana. Jej reakcja na takie dywagacje była autentyczna, aktorka poczuła się szczerze urażona.