Seans z Filmwebem: Nuda włoskiego burżuja

Lutowy seans poświęcimy pisarzowi Alberto Moravii, a dokładniej – filmom, które powstały z jego udziałem lub na podstawie jego powieści. Moravia dostarczał materiału literackiego największym włoskim filmowcom: celnie wytykał wady zamożnego mieszczaństwa (wiedział, o czym mówi – w końcu sam się z niego wywodził), tworzył wiarygodne psychologiczne portrety uboższych. Jedna z jego najważniejszych powieści, "Nuda", po polsku po raz pierwszy została wydana dopiero w zeszłym roku, czterdzieści lat od ukazania się książki w oryginale. Tym bardziej warto przypomnieć zasługi wybitnego pisarza dla kina.

Jak już pewnie wiecie, w nowym roku postanowiliśmy nieco zmodyfikować konwencję naszego wspólnego pokazu: tak jak do tej pory, ostateczny wybór będzie należał do Was. My natomiast będziemy proponować kilka filmów niekoniecznie opowiadających o tym samym zagadnieniu, za to powiązanych osobą reżysera, aktora, przynależnością do jednego nurtu filmowego itp. Mamy nadzieję, że dzięki temu uda nam się pokazać jeszcze więcej ciekawej klasyki filmowej, którą trudno obejrzeć gdzie indziej.

Na projekcję zwycięskiego filmu zapraszamy 25 lutego 2011 r. o godz. 20.00 do kina Iluzjon (Audytorium im. Stefana Dembego) w Bibliotece Narodowej. Bilety w cenie 5 zł do nabycia w kasie kina Iluzjon. Przed pokazem czeka Was konkurs z atrakcyjnymi filmowymi nagrodami.

Ankietę znajdziecie TUTAJ. Poniżej możecie przeczytać więcej o naszych lutowych filmach:

"Konformista"
To zimny, wręcz bezwzględny film Bernardo Bertolucciego. Tytułowy bohater bez cienia wątpliwości zgadza się współpracować z reżimem Mussoliniego. Z gorliwością godną lepszej sprawy przystępuje do faszystowskiej tajnej policji i podejmuje zlecenie zamordowania swojego dawnego profesora przebywającego na emigracji w Paryżu. Erotyczne napięcie pomiędzy konformistą a żoną profesora, jego wizyty w zrujnowanym rodzinnym domu i traumatyczne wspomnienia z dzieciństwa tworzą dziwną, niepokojącą atmosferę tego filmu.


"Matka i córka"
Matka o imieniu Cesira to piękna Sophia Loren (która otrzymała Oscara za tę rolę). Trwa II wojna światowa, a Cesira ucieka przed nalotami bombowymi ze swoją nastoletnią córką z Rzymu do rodzinnej wioski. Po dramatycznych przeżyciach poznaje kulturalnego młodzieńca (Jean-Paul Belmondo). Vittorio de Sica stworzył z właściwą sobie empatią przejmujący obraz o poświęceniu, wytrzymałości i uczuciu.


"Opętanie"
Moravia także pracował przy scenariuszach stworzonych przez innych. "Opętanie" Luchino Viscontiego z 1943, uznawane za pierwszy film neorealistyczny, jest adaptacją powieści Jamesa M. Caina, "Listonosz zawsze dzwoni dwa razy". To przesycona sensualnością, naturalizmem, zrywająca z reżimowym kinem "białych telefonów" historia namiętności pomiędzy żoną sklepikarza a przystojnym wagabundą. Namiętności mrocznej, która oczywiście prowadzi do zguby. Sam Jean Renoir, u którego Visconti pracował jako asystent i twórca kostiumów, polecił debiutantowi powieść Caina. By sfinansować film i pokazać życie ubogich, Visconti musiał, o ironio, sprzedać kilka rodzinnych klejnotów.


"Pogarda"
Wszystko zaczyna się od Brigitte Bardot leżącej nago w łóżku z mężczyzną. Rozmawiają o niczym i o wszystkim, jak to we francuskim kinie nowofalowym. Tak, to Jean-Luc Godard w najlepszej formie. Właściwie cała akcja filmu toczy się wokół Niej – zabójczo pięknej żonie Javala, pisarza (Michel Piccoli), który ma zmienić scenariusz filmu Fritza Langa (reżyser zagrał samego siebie), nadać mu bardziej komercyjny charakter. Bogaty producent interesuje się intensywnie atrakcyjną żoną pisarza, co doprowadza do kryzysu w małżeństwie Javalów.


Czekamy na Wasze głosy!