Najlepsze filmy z Rzymem w tle. Top 12 filmów, które warto obejrzeć

Rzym i miłość to zawsze udana para. Jeśli dorzucić do tego Woody'ego Allena, trudno o porażkę. Reżyser "Annie Hall" zaprosił do współpracy całą plejadę świetnych aktorów, od Elliota Page'a, Jessego Eisenberga i Grety Gerwig, po Roberto Benigniego, Penélope Cruz czy Aleca Baldwina. Miłosne perypetie Amerykanów na obczyźnie to doskonała okazja na pokazanie uroczych widoków prosto z pocztówek, ale także monumentalnych budowli i kameralnych uliczek stolicy Włoch. "Zakochani w Rzymie" spełniają się również jako komedia, ubogacona w jednej z nowel przez aktorski występ samego reżysera.

Kustoszka nowojorskiego muzeum przybywa do Rzymu na ślub młodszej siostry. Jako pamiątkę zabiera kilka monet ze słynnej fontanny miłości. Nie spodziewa się jednak, że jej czyn przełoży się na nadmierne zainteresowanie mężczyzn, którzy po powrocie do Stanów zaczynają walczyć o jej względy. Magia miasta jest wręcz namacalna, dodatkowo użyta jako zapalnik dla lekkiej i komediowej formuły romansu. W roli głównej błyszczy Kristen Bell, partnerują jej Josh Duhamel, Anjelica Huston, Don Johnson czy Danny DeVito.

Adaptacja książki Dana Browna w reżyserii nagrodzonego Oscarem Rona Howarda to kontynuacja przygód profesora Roberta Langdona. Podobnie jak pierwsza część cyklu, "Kod da Vinci", "Anioły i demony" okazały się wielkim sukcesem wśród widowni na całym świecie. Tym razem bohater (w tej roli Tom Hanks) musi pokrzyżować plany wielowiekowemu bractwu Iluminatów, które planuje dokonać zemsty podczas trwającego konklawe w Watykanie. Rzym staje się zatem areną poszukiwań poszlak i wskazówek, mogących pomóc w rozwiązaniu zagadki. Zegar nieubłaganie tyka, akcja nabiera zawrotnego tempa, a na jaw wychodzą tajemnice skryte w Rzymie przez setki lat. Oprócz Hanksa na ekranie możemy zobaczyć Ewana McGregora, Ayelet Zurer, Stellana Skarsgårda czy Armina Muellera-Stahla.

W widowisku "Kryptonim U.N.C.L.E." Rzym zostaje miejscem szpiegowskich rozgrywek z czasów zimnej wojny. Agent CIA Napoleon Solo (Henry Cavill) i agent KGB llya Kuryakin (Armie Hammer) są zmuszeni do współpracy przy misji wykrycia i zniszczenia tajnej organizacji przestępczej, której celem jest zburzenie równowagi sił poprzez rozprzestrzenianie broni nuklearnej. Jedyną nadzieją na powodzenie misji jest Gaby (Alicia Vikander), córka zaginionego niemieckiego profesora, który może pomóc w infiltracji przestępców. Guy Ritchie bezbłędnie równoważy składowe humoru i akcji, dzięki czemu z adaptacji pięćdziesięcioletniego serialu wyszła mieszanka niemal idealna.

"Rzymskie wakacje" to chyba najbardziej ikoniczny film o Rzymie i miłości. Młoda księżniczka w czasie pobytu w Wiecznym Mieście wymyka się z pałacu i przypadkowo nawiązuje znajomość z pewnym dziennikarzem. Podczas wspólnie spędzonych chwil tworzy się między nimi silna więź. Na przeszkodzie rodzącego się uczucia stanąć mogą obowiązki członkini rodziny królewskiej i reportera szukającego tematu na kolejny artykuł. Gregory Peck i Audrey Hepburn bez wątpienia stworzyli jedną z najbardziej znanych par w historii kina, a miejsca odwiedzone w czasie ich podróży przez miasto i uwiecznione w szeregu scen stały się obowiązkowymi przystankami wycieczek z całego świata.

Akcja filmu rozgrywa się w roku 1944, w okupowanym Rzymie trwa obława na jednego z przywódców Ruchu Oporu. Cała społeczność, w tym sąsiedzi i ksiądz włączają się w próbę ukrycia uciekiniera. Reżyser Roberto Rossellini rozpoczął zdjęcia zaraz po ustaniu działań wojennych, pracując głównie z aktorami nieprofesjonalnymi. Uzyskał dzięki temu niesamowity efekt: stworzył przejmujący portret mieszkańców Rzymu walczących o godny byt w trudnych czasach, kiedy śmierć staje się elementem codzienności. Wysoka moralna stawka i realizm świata przedstawionego uczyniły z filmu sztandarowego przedstawiciela włoskiego neorealizmu, a Rosselliniego wyniosły do rangi międzynarodowego mistrza.

Dotychczas wybieraliśmy filmy o Rzymie dziejące się wyłącznie w obecnym albo ubiegłym wieku. Warto więc wrócić do starożytności i lat świetności Imperium Romanum. Czy można trafić lepiej niż film Ridleya Scotta? Historia zemsty Maximusa Decimusa Meridiusa, niezapomniane kreacje Russella Crowe'a i Joaquina Phoenixa, zapadające w pamięć sceny walk i panoramy Wiecznego Miasta z roku 180 n.e. sprawiły, że "Gladiator" ma już status absolutnej klasyki kina. Do pełni szczęścia brakuje chyba tylko zapowiadanej od lat kontynuacji.

Wspominając czasy starożytne, nie można zapomnieć o słynnych superprodukcjach z lat 60. ubiegłego wieku, które ukazywały cały rozmach i przepych upadłego cesarstwa. "Kleopatra" Josepha L. Mankiewicza to jeden z najdoskonalszych przykładów. Zwłaszcza długa scena podjęcia królowej Egiptu przez cesarza wręcz zapiera dech w piersiach. Różnobarwne stroje, tancerze i gigantyczna platforma, na której porusza się bohaterka to ledwie kawałek tego, czym popisać może się monumentalny (także w zakresie metrażu) obraz.

Akcja thrillera Anthony'ego Minghelli na podstawie książki Patricii Highsmith rozgrywa się w kilku lokacjach na mapie Włoch. Tytułowy Tom Ripley (Matt Damon) to samotny i niezamożny mężczyzna, który na polecenie bogatego biznesmena wyjeżdża na Półwysep Apeniński w celu sprowadzenia syna swojego pracodawcy. Dickie (Jude Law) prowadzi tam luksusowe życie w otoczeniu lokalnych przyjaciół i pięknej dziewczyny Marge (Gwyneth Paltrow). Fascynacja Toma nowym znajomym powoli przeradza się w obsesję, a z pozoru idylliczna podróż przybiera coraz bardziej niespodziewany kierunek. Wieczne Miasto zapada tu w pamięć również dzięki jak zawsze wspaniałej drugoplanowej roli Philipa Seymoura Hoffmana, wcielającego się we Freddiego Milesa, znajomego Dickiego.

O filmie Vittoria De Siki napisano już zapewne wszystko, w końcu na przestrzeni lat wyrobił sobie markę jednego z najlepszych dzieł pokazywanych na wielkim ekranie. Rzym, mimo odzyskanej wolności wciąż nie może podnieść się po wojennych zmaganiach. Bezrobocie zmusza Antonia Ricciego do wydania ostatnich pieniędzy na rower, dzięki któremu zostanie zatrudniony do wieszania plakatów. Pierwszego dnia pojazd zostaje skradziony na ulicy, a Antonio wraz z synem Brunem ruszają w pogoni za złodziejem. Wyprawa przez dzielnice Rzymu to portret miasta nie zawsze olśniewającego pięknem, pełnego ludzi podobnych do głównego bohatera — starających się wiązać koniec z końcem, nawet kiedy nie pozwala na to życie. Jak to miały w zwyczaju filmy zaliczane do nurtu włoskiego neorealizmu, postawieni w sytuacji bez wyjścia bohaterowie zostają zmuszeni do podjęcia decyzji. Trudno w kinie o bardziej poruszające zakończenie niż to nakręcone przez De Sikę.

Paolo Sorrentino porwał publiczność do Rzymu wyższych sfer, który co noc bawi się do utraty sił. Wśród tańczących tłumów w wystawnych sukniach i garniturach bryluje Jep Gamberdella (Toni Servillo), powoli starzejący się pisarz. Przygotowując się do napisania pierwszej po latach powieści, udaje się na poszukiwania tytułowego "wielkiego piękna". W filmie wraca do wspomnień z młodości, odwiedza dawno niewidzianych znajomych. Zaduma nad istotą przemijającego życia to więcej niż tylko portret fasadowego blichtru, którym otacza się samozwańcza elita Italii. Porównania z Fellinim nie są wcale na wyrost. Jak piękne jest "Wielkie piękno"? O tym po prostu trzeba przekonać się na własnej skórze.

"Słodkie życie" okazało się krytycznym i komercyjnym sukcesem w roku 1960. Ponad 60 lat później nadal nie utracił swojego blasku. Podzielona na 7 części historia opowiada o dziennikarzu Marcellu Rubinim (Marcello Mastroianni) korzystającym ze swojego "la dolce vita". Nocne spotkania na bankietach i balach pełne są rozmów o życiu i miłości z przypadkowo napotkanymi kobietami. Stagnacja bywalców rzymskich ulic wpływa także na Marcella, coraz bardziej uzależniającego się od uroku nocnego życia. Słynna scena przy Fontannie di Trevi podkreśla to, co w Rzymie najbardziej pociągające, jego olśniewające piękno. Jeśli nie zakochaliście się jeszcze w Wiecznym Mieście, to po seansie filmu Felliniego wasze serca będą biły już tylko w rytm muzyki Nino Roty.